Sterven
Sterven is overlijden, doodgaan[1]. Daarbij gaat men over naar het hiernamaals.
Sterven en doodgaan zijn de gewone uitdrukkingen voor ophouden te leven, en stellen dit voor zonder bijgedachte. Sterven wordt van mensen en dieren gebruikt; doodgaan bijna uitsluitend van dieren en planten.
Wie sterft wordt door God verzameld tot zijn voorgeslacht. Tot koning Josia zei Hij:
2Kr 34:28 Zie, Ik zal u verzamelen tot uw vaderen, en gij zult met vrede in uw graf verzameld worden, en uw ogen zullen al dat kwaad niet zien, dat Ik over deze plaats en over haar inwoners brengen zal. ... (SV)
Eenmalig. Een mens sterft slechts éénmaal.
Heb 9:27 En evenzeer als het de mensen beschikt is eenmaal te sterven en daarna het oordeel, Heb 9:28 zo zal ook Christus, eenmaal geofferd om de zonden van velen te dragen, de tweede keer zonder zonde verschijnen tot behoudenis aan hen die Hem verwachten. (TELOS)
Met het feit van het eenmalig sterven is de leer van de zielsverhuizing strijdig. Deze leert immers dat een mens in meerdere opeenvolgende levens geboren wordt en sterft. Na de dood zou de ziel naar een nieuw lichaam verhuizen.
Bron
Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908), s.v. Afsterven — besterven — dood gaan — den geest geven — ontslapen — overlijden — sterven — verscheiden — versterven — wegsterven. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 17 dec. 2018.