Verenigde Naties
De Verenigde Naties (VN) is een vereniging van 193 lidstaten (anno 2017[1]). De internationale organisatie werd in 1945, na de Tweede Wereldoorlog, opgericht door 51 landen. Zij volgde de Volkenbond op.
Bestuursorganen. De VN heeft zes bestuursorganen:
- de Algemene Vergadering
- de Veiligheidsraad
- de Economische en Sociale Raad
- het Internationaal Gerechtshof
- het Secretariaat
- de Trustschapsraad
Algemene Vergadering (United Nations General Assembly, UNGA). Resoluties van de Algemene Vergadering van de VN zijn niet bindend. Sancties zijn niet mogelijk. De aangenomen resoluties geven wel de meest voorkomende mening weer.
Veiligheidsraad. De Veiligheidsraad (United Nations Security Council, UNSC) is het meest dwingende bestuursorgaan. Zij telt 15 leden, waarvan 5 permanente leden en 10 wisselende leden. De vijf permanente leden zijn de Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk en Groot-Brittannië. Deze hebben als permanent lid een vetorecht binnen de UNSC[2]. De raad kan een veroordelende verklaring afleggen of, nog gewichtiger, een resolutie aannemen. Voor het aannemen van een resolutie moeten minstens 9 leden vóór stemmen.
Secretariaat. Het hoofd van het secretariaat van de Verenigde Naties is de secretaris-generaal. De secretaris-generaal is de hoogste administratieve functionaris van de VN.
Mensenrechtenraad. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (United Nations Human Rights Council, UNHRC) is het orgaan dat zich richt op de naleving van de verdragen voor de mensenrechten door alle landen, in 't bijzonder door de landen van de raad. De raad telt 47 leden (stand maart 2018).
De Mensenrechtenraad is opgericht in maart 2006 ter vervanging van de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties (United Nations Commission on Human Rights, afgekort UNCHR), die in december 1946 was opgericht. De Verenigde Staten stapten in 2018 uit de Raad, die volgens de toenmalige VN-ambassadeur "chronisch anti-Israëlisch" is. Ook Israël erkent (anno 2019) de Raad niet.
Mensenrechtencomité. Het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties controleert de naleving van het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten. → Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties (Wikipedia).
Tot de VN behoren verder de volgende organisaties en programma's:
- de UNESCO (= United Nations Educational, Scientific and Cultural Organizations)
- de Wereldbank
- de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO)
- UNICEF
- UNDP, het ontwikkelingsprogramma van de VN
Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Deze organisatie streeft ernaar een pandemie te bestrijden volgens een gezamenlijke aanpak, die gegrond is op een pandemieverdrag. De risico's van zo'n bovennationaal pandemieverdrag zijn[3]:
- De WHO bepaalt of een ziekte een "pandemie" is of niet.
- De WHO dwingt inentingen en quarantaines af, zelfs als je gezond bent.
- De WHO houdt de mensheid in de gaten en onderdrukt kritiek of afwijkende meningen.
- De WHO legt bewegings- en reisbeperkingen op.
- De WHO voert een wereldwijde lockdown, waarbij de nationale regering niets meer te vertellen hebben.
- De WHO verordent de tijdelijke sluiting van kerken en verbiedt openbare bijeenkomsten als demonstraties, sportevenementen of concerten.
- Kinderen worden verplicht ingeënt, zo nodig tegen de wil van hun ouders
Stemmingen. Niet alleen in de Algemene Vergadering en in de Veiligheidsraad, ook in de UNESCO en in de Mensenrechtenraad wordt over resoluties gestemd. De UNESCO-stemmen worden uitgebracht in kleinere commissies of besturen en hebben niet dezelfde representatieve waarde als de stemming van de Algemene Vergadering als het erom gaat de mondiale opinie van VN-lidstaten te peilen. Een land kan in de Algemene Vergadering vóór een anti-Israël resolutie stemmen en in een kleiner verband tégen. Op 30 november 2017 bijvoorbeeld stemden alle EU-lidstaten tegen Israël en ten gunste van de resolutie inzake Jeruzalem, inclusief landen die zich bij de UNESCO onthielden van of zich verzetten tegen dezelfde tekst.
Het budget voor de jaren 2012-2013 bedraagt 5,15 miljard dollar. 22% van de kosten wordt betaald door de VS (2009).
Doelstellingen
In 2000 stelden regeringsleiders van 189 landen doelstellingen op voor de periode 2000-2015. Deze doelen, acht in getal, moesten aan het eind van die periode behaald zijn. Ze werden Millennium Development Goals genoemd en geformuleerd in de United Nations Millennium Declaration. Ze richtten zich op het uitbannen van wereldwijde armoede.[4]
In 2015 stelde de VN opnieuw doelstellingen vast, zeventien in getal, voor wereldwijde duurzame ontwikkeling vast (Sustainable Development Goals)[5]. De doelstellingen gelden voor de periode 2016-2030. Ze vervangen de vorige doelstellingen, die eind 2015 vervielen. Aan de zeventien doelstellingen zijn 169 onderliggende doelen verbonden om de hoofddoelen te operationaliseren. De lidstaten moeten zelf de doelstellingen vertalen in nationaal beleid.[6]
De VN en Israël
De staat Israël is verhoudingsgewijs zeer vaak veroordeeld door de VN. In de VN is een blok van 56 landen (anno 2017), die lid zijn van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking en tegen Israël zijn. Zij maken bijna 30% van de lidstaten van de VN uit. Dat verklaart deels waarom de VN zo vaak Israël veroordelen[7].
In november 1975 neemt de Algemene Vergadering een resolutie (nummer 3379) aan die zionisme aanmerkt als racisme.
2006-2019. De Mensenrechtenraad heeft in deze periode 85 resoluties (veroordelingen) betreffende Israël aangenomen, waarmee Israël het meest veroordeelde land is. Tegen Noord-Korea werden 12 resoluties aangenomen, tegen Iran 9.[8].
Op 12 dec. 2006 wees secretaris-generaal van de Verenigde Naties Kofi Annan op de internationale obsessie van de VN voor Israël. In zijn laatste toespraak voor de Veiligheidsraad zei hij “… dat Israël te vaak oneerlijk wordt beoordeeld door de internationale organisatie en haar verschillende nevenorganisaties. Van de ene kant vinden de supporters van Israël dat het hard wordt beoordeeld volgens standaarden die niet worden toegepast op haar vijanden. En dit is dikwiijls waar, in het bijzonder in sommige VN organisaties.”[9]
UNESCO heeft 2009 — 2014 Israël 46 keer veroordeeld, tegenover Syrië 1 keer, Iran 0 keer, Noord-Korea 0 keer, Soedan 0 keer, andere landen 0 keer[10].
In 2011 was UNESCO het eerste onderdeel van de VN dat Palestina als een volwaardige lidstaat erkende. In reactie daarop bevroren Israël en de Verenigde Staten hun jaarlijkse geldelijke bijdrage[11].
Van 2012 tot en met 2015 nam de Algemene Vergadering 97 resoluties aan die kritisch waren op bepaalde landen; 83 stuks ( = 86 %) waren tegen Israël[12].
Van 2012 tot en met 2016 veroordeelde de Algemene Vergadering 103 keer Israël en 18 x andere landen[13].
In 2012 veroordeelde de Algemene Vergadering Israël 22 keer en de rest van de wereld 4 keer[13].
In 2013 veroordeelde de Algemene Vergadering Israël 21 keer en de rest van de wereld 4 keer[13].
2014. In dit jaar nam de Algemene Vergadering 20 resoluties aan die Israël veroordeelden, en slechts vier aangaande andere staten, respectievelijk Syrië, Noord-Korea, Oekraïne en tegen Iran. In dat jaar verloren Israël en de VS hun stemrecht in UNESCO.
In de volgende Engelstalige video hekelt Hillel Neuer van UN Watch, een niet-overheidsorganisatie die de VN op het gebied van mensenrechten in de gaten houdt, de ongelijke behandeling van Israël. De spoedvergadering van 23 juli 2014 stond in het teken van de Gaza-oorlog.
UN emergency session on Gaza: Hillel Neuer speaks out.
2015. In dit jaar veroordeelde de Algemene Vergadering Israël 20 keer en de rest van de wereld 3 keer[13]. — De mensenrechtraad kwam onder vuur omdat de VN-ambassadeur van Saoedi-Arabië voorzitter werd van een subcommissie, welke mensen kiest om toezicht te houden op de mensenrechten in landen waar de VN een mandaat heeft. Het streng-Islamitische land heeft op het gebied van de mensenrechten een slechte reputatie.[14]
2016. In dit jaar veroordeelde de Algemene Vergadering Israël 20 keer en de rest van de wereld 4 keer. Zo werd eind 2016 resolutie 2334 aangenomen, volgens welke de Israëlische nederzettingen illegaal zijn.
Op 12 dec. erkent vertrekkend secretaris-generaal Ban Ki-moon in zijn laatste toespraak voor de Veiligheidsraad dat de VN ongewoon sterk bevooroordeeld zijn ten opzichte van Israël. "“Decennia van politiek gemanoeuvreer hebben een disproportioneel aantal van resoluties, rapporten en conferenties gecreëerd die Israël bekritiseren. In plaats van dat dit de Palestijnen helpt, heeft deze realiteit de VN verhinderd om haar rol effectief te vervullen.” [9]
Op 23 december nam de Veiligheidsraad Resolutie 2334 aan, welke “onderstreept dat [de Veiligheidsraad] geen wijzigingen zal erkennen in de lijnen van 4 juni 1967, inclusief met betrekking tot Jeruzalem, anders dan die welke door de partijen worden overeengekomen door middel van onderhandelingen.”
2017. Op 30 november veroordeelde de Algemene Vergadering, met 105 voor, 6 tegen en 58 onthoudingen, de aanwezigheid van Israël op de Golanhoogte.
Uit het jaar 2017[15]: Op 30 november 2017 aanvaardde de Algemene Vergadering zes anti-Israël resoluties. In alle gevallen stemde de Verenigde Staten (VS) tegen. De vertegenwoordiger van de VS merkte op dat alleen al dit jaar de VN-organen 18 resoluties hebben goedgekeurd die vooringenomen waren tegen Israël. Hij zei: "Het is ongepast dat de VN, een instelling die is gebaseerd op het idee dat alle naties gelijk behandeld moeten worden, zo vaak door de lidstaten gebruikt zou moeten worden om een andere staat zo ongelijk te behandelen." Een van de zes resoluties betrof Jeruzalem. Een overweldigende meerderheid stemde voor deze resolutie, die verklaarde dat "alle acties die Israël, de bezettende Mogendheid, onderneemt om zijn wetten, rechtspraak en bestuur op te leggen aan de Heilige Stad van Jeruzalem illegaal zijn en daarom nietig en ongeldig zijn." De uitslag van de stemming was 151 vóór en zes tegen, met negen onthoudingen. De zes tegenstemmers waren Canada, de Marshalleilanden, Micronesië, Nauru, de Verenigde Staten en Israël zelf. De negen onthoudingen waren door: Australië, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Honduras, Panama, Papoea-Nieuw-Guinea, Paraguay, Zuid-Sudan en Togo. De verklaring komt overeen met soortgelijke resoluties die in 2015 en 2016 zijn goedgekeurd door de UNESCO. In deze resoluties wordt voor de tempelberg alleen de Arabische term gebruikt, "Haram al-Sharif". De Secretaris-Generaal keurde ook een tweede resolutie goed, welke de Israëlische nederzettingenactiviteit veroordeelde en Israël opriep om zich terug te trekken achter de lijn van vóór 1967. Dit betekent het opgeven van de Golan-hoogvlakte, die Israël tijdens de Zesdaagse Oorlog op Syrië veroverd had. Ongeveer 157 landen stemden voor de tekst, zeven verzetten zich ertegen en acht onthielden zich. Alle lidstaten van de Europese Unie steunden de resolutie. Tégen stemden Canada, Israël, Nauru, Micronesië, Marshalleilanden, Salomonseilanden en de Verenigde Staten. De landen die zich onthielden van stemming waren: Australië, Kameroen, Fiji, Honduras, Paraguay, Papua-Nieuw-Guinea, Zuid-Soedan en Tongo. Naar verwachting zal de Algemene Vergadering tegen het einde van 2017 nog eens tien anti-Israëlische resoluties goedkeuren.
In het recente verleden nam UNESCO drie resoluties aan waarin de soevereiniteit van Israël in Jerusalem geloochend. In juli 2017 merkte UNESCO de oude stad Hebron en de Grot van Aartsvaders als bedreigde Palestijnse werelderfgoederen aan. Later in 2017 kondigden de Verenigde Staten en later Israël aan de UNESCO te verlaten. Een van de redenen was de vooringenomenheid tegen Israël. Volgens de Israëlische premier Netanyahu verdraait de UNESCO de geschiedenis[11]. De Hebronresolutie van juli noemde hij "nepgeschiedenis, erger dan nepnieuws"[11].
2018. Op vrijdag 23 maart waarschuwde de Amerikaanse ambassatrice bij de Verenigde Staten, Nikki Haley, dat de VN-Mensenrechtenraad elke maand maart slechts twee sessies organiseert om te debatteren over schendingen van rechten en misbruiken – een voor Israël en een voor de rest van de wereld. Ze zei: “Wanneer de Mensenrechtenraad Israël slechter behandelt dan Noord-Korea, Iran en Syrië, is het de Raad zelf die dwaas is en zijn naam niet waard is … De acties van vandaag maken duidelijk dat de organisatie de geloofwaardigheid mist die nodig is om een echte pleitbezorger voor de mensenrechten te zijn.”[16] De Verenigde Staten stapten in 2018 uit de Raad, die volgens de toenmalige VN-ambassadrice "chronisch anti-Israëlisch" is. Ook Israël erkent de Raad niet. In het najaar van 2018 wees de premier van Israël Netanyahu op "de aanhoudende en flagrante vooroordelen tegen Israël", eraan toevoegend dat “sinds 2009, UNESCO 71 resoluties heeft aangenomen waarin Israël wordt veroordeeld en slechts twee resoluties waarin alle andere landen samen worden veroordeeld. Dit is gewoon schandalig.”[17]
2020. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties publiceerde in februari een lijst van bedrijven die banden zouden hebben met Israëlische nederzettingen in de 'bezette' gebieden op de Westelijke Jordaanoever (=Samaria en Judea): 112 bedrijven, waarvan 94 uit Israël, 4 uit Nederland en de rest uit andere landen. Volgens het internationaal recht en de VN zijn de nederzettingen illegaal.[18] De lijst heeft geen juridische gevolgen. Nederland ontmoedigt bedrijven te investeren in Israëlische nederzettingen, maar verzette zich tegen publicatie van de lijst, omdat het vindt dat de VN zich hier buiten moet houden en omdat het een voorbeeld vindt van eenzijdige gerichtheid op Israël.[18]
Op 2 maart nam de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken in zijn toespraak bij de VN-Mensenrechtenraad in Genève opnieuw stelling tegen de anti-Israëlische vooringenomenheid van de raad. Hij noemde agendapunt 7, het vaste agendapunt waarbij enkel Israël bekritiseerd wordt, een voorbeeld van de vooringenomenheid.
De volgende Nederlandstalige video belicht de vooringenomenheid van de VN tegen Israël.
Feitencheck: is de VN anti-Israël? Youtube.com: Christenen voor Israël, 30 nov. 2020. Duur: 9 min. 17 sec.
2021. De VN spreken 14 veroordelingen over Israël uit, 5 over andere landen[19].
2023. De algemene vergadering van de VN veroordeelt Israël dit jaar in 14 resoluties, de overige landen kregen in totaal 7 afkeurende resoluties[20]. Sinds 2015 tot april 2023 heeft de VN 125 veroordelende resoluties tegen Israël aangenomen en 55 van zulke resoluties tegen de rest van de wereld. Volgens een Amerikaanse gouverneur, die op bezoek was in Israël, getuigt dat van oneerlijke internationale kritiek en politieke aanvallen op Israël.[21]
Meer informatie
Resoluties van de Algemene Vergadering: https://research.un.org/en/docs/ga/quick/
Website van de Mensenrechtenraad.
UNWatch.org. UNWatch is een organisatie die de VN kritisch volgt.
Voetnoten
- ↑ In 2011 was het getal der lidstaten eveneens 197.
- ↑ Geval van een stemming in de Veiligheidsraad in dec. 2017. Een resolutie betreffende Jeruzalem kreeg 14 stemmen vóór en 1 stem (van de Verenigde Staten) tégen. Verantwoording van de nee-stem door VS-ambassadeur Nikki Haley. https://www.youtube.com/watch?v=zZLqlzN5PhU
- ↑ De gevaren worden genoemd in een elektronisch schrijven van CitizenGo dd. 23 mei 2024.
- ↑ Millenniumdoelstellingen, nl.wikipedia.org. Geraadpleegd 10 juni 2020.
- ↑ Zie de VN-site https://sustainabledevelopment.un.org/post2015/transformingourworld
- ↑ Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen, nl.wikipedia.org. Geraadpleegd 10 juni 2020.
- ↑ Voor meer redenen, zie Why is de UN so preoccupied with Israël?, StandWithUs, Facebook.com, video van 25 dec. 2017
- ↑ Bron: tweet van Hillel Neuer dd. 16 juli 2020, https://twitter.com/HillelNeuer/status/1283753748997779461. De Mensenrechtenraad heeft van juni 2006 tot juni 2016 68 resoluties betreffende Israël aangenomen en 67 resoluties betreffende andere landen. Bron: tweet van Hillel Neuer dd. 22 dec. 2017, https://twitter.com/HillelNeuer/status/944000747011702785 Neuer is internationaal jurist en hoofd van de United Nations Watch.
- ↑ 9,0 9,1 Aangehaald in: Waarom zijn de Verenigde Naties zo geobsedeerd door Israël?, Brabosh.com, 27 dec. 2017.
- ↑ Bron: Tweet van Hiller Neuer 23 dec. 2017, https://twitter.com/HillelNeuer/status/944635173781626887. Hij is jurist en directeur van United Nations Watch.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Israel to formally announce withdrawal from UNESCO, JPost.com, nieuwsbericht 23 dec. 2017.
- ↑ Bron: tweet van Hillel Neuer dd. 22 dec. 2017, https://twitter.com/HillelNeuer/status/943996749529649153 Neuer is internationaal jurist en directeur van United Nations Watch.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Bron: Why is de UN so preoccupied with Israël?, StandWithUs, Facebook.com, video van 25 dec. 2017
- ↑ Nederland wijst 'eenzijdige anti-Israëlische gerichtheid' VN-raad af, NOS.nl, nieuwsbericht van 13 fev. 2020.
- ↑ Zie Tovah Lazaroff, 151 UN states votes to disavow Israeli ties to Jerusalem, nieuwsbericht van 1 dec. 2017 op Jpost.com, http://www.jpost.com/Israel-News/UN-disavows-Israeli-ties-to-Jerusalem-515730
- ↑ VN-mensenrechtenraad neemt andermaal 5 anti-Israëlische resoluties aan, Brabosh.com, nieuwsbericht van 25 maart 2018.
- ↑ UNESCO: Rachel’s Tombe en Graf Patriarchen zijn ‘Palestijns’ en Islam, op Brabosh.com, 11 okt. 2018.
- ↑ 18,0 18,1 VN publiceert lijst van bedrijven met banden Israëlische nederzettingen, NOS.nl, nieuwsbericht van 12 feb. 2020.
- ↑ The Top 10 Worst U.N. Actions of 2021, op: UNWatch.org, 26 dec. 2021.
- ↑ Bron: Middle East Peace Push: Prelude to the Antichrist? | Marking The End Times. Youtube.com: Mark Hitchcock, 22 feb. 2024. Vanaf 5 min. 32 sec.
- ↑ Gouverneur DeSantis van de staat Florida, in https://www.youtube.com/watch?v=JchK-JtT2cI, 27 april. 2023.