Wassen

Wassen is in de gewone zin: met water reinigen.

Wassen kan een zinnebeeldige handeling zijn. Zo is de doop van een bekeerde zondaar een zinnebeeldige wassing, reiniging.

Wassen in de figuurlijke betekenis is in de Schrift meestal zuiveren van een of meer figuurlijke smetten, van een zedelijke schuld (Ps. 11: 4; Job 9 : 30; Spr. 30: 12; Jes. 1:6; 4 :4; Jes. 2: 22; 4: 14. Openb. 7: 14). Een bijzondere figuurlijke betekenis heeft 'wassen' in Gen. 49:11, waar gezegd wordt dat Juda zijn kleed in wijn zal wassen, niet meer in het bloed van de vijand. Dit schetst een beeld van het vreedzame wonen in zijn rijk met wijn gezegend land.

Lu 11:37 Terwijl Hij nu sprak, vroeg een farizeeer Hem het middagmaal bij hem te gebruiken; en Hij ging naar binnen en lag aan. Lu 11:38 Toen nu de farizeeer dit zag, verwonderde hij zich, dat Hij Zich voor het middagmaal niet eerst had gewassen. Lu 11:39 De Heer nu zei tot hem: Nu, u farizeeen, u reinigt de buitenkant van de drinkbeker en de schotel, maar uw binnenste is vol roof en boosheid. Lu 11:40 Onverstandigen, heeft Hij die de buitenkant heeft gemaakt, ook niet de binnenkant gemaakt? Lu 11:41 Geeft evenwel de inhoud als aalmoes, en zie, alles is u rein. (TELOS)

Op een gebruik voor den maaltijd een bad te nemen wijst in het N. T. een lezing van Marc. VII: 4; zie aant. aldaar. Eenige zeer strenge Joden, zooals de Esseners, mogen het gedaan hebben, een volksgebruik was het niet; het wordt ook onder de bepalingen der schriftgeleerden niet aangetroffen.

Bron

H. Zeller, Bijbelsch Woordenboek voor het Christelijke volk. Tweede deel K - Z. ('s Gravenhage: M.J. Visser, 1872) s.v. Wasschen. Hieruit is op 11 maart 2016 tekst genomen en verwerkt.