Willem Sluiter: verschil tussen versies

Regel 4:

Op 22 maart 1627 werd hij in het dorp Neede geboren. Zijn ouders waren Tileman Sluiter en Geertjen Saalkink, die in 1625 in Neede waren getrouwd. Zijn vader was bierbrouwer en korenkoper. Willems lust in letteroefeningen deed zijn ouders besluiten, hem tot predikant te laten studeren. Daartoe bezocht hij te Zutphen of Deventer de Latijnse scholen en legde zich te Utrecht voornamelijk onder de beroemde theoloog Voetius op de godgeleerdheid toe.

In 1650 tot proponent bevorderd, zag hij zich twee jaren later door de graaf van Limburg Styrum, als heer van de heerlijkheid Borculo, tot predikant te Eibergen aangesteld. Hier ging hij het eerste jaar in de kost, betrok daarna met twee van zijn zussen de pastorie, en nadat deze getrouwd waren, behielp hij zich met een huishoudster, totdat hij in 1662 te Borculo in het huwelijk trad met Margaretha Sibilla Hoornaert. Uit ~~het~~ huwelijk werden twee kinderen geboren~~. Niet langer dan twee jaren mocht Sluiter zich in haar bezit verheugen~~: ~~zij~~ ~~overleed~~ al ~~in 1664, in de leeftijd van 24 jaar, kort na de geboorte van het tweede kind~~. Aan zijn korte huwelijksgeluk herinnert zijn ontroerende gedicht ''Doots-Echt-Scheydinge''<ref>Te lezen op: https://www.dbnl.org/tekst/slui006chri03_01/slui006chri03_01_0016.php</ref>, waarvan hieronder een deel wordt weergegeven:

In 1650 tot proponent bevorderd, zag hij zich twee jaren later door de graaf van Limburg Styrum, als heer van de heerlijkheid Borculo, tot predikant te Eibergen aangesteld. Hier ging hij het eerste jaar in de kost, betrok daarna met twee van zijn zussen de pastorie, en nadat deze getrouwd waren, behielp hij zich met een huishoudster, totdat hij in 1662 te Borculo in het huwelijk trad met Margaretha Sibilla Hoornaert. Uit hun huwelijk werden twee kinderen geboren: Charlotte Geertruid en Johannnes.

Niet langer dan twee jaren mocht Sluiter zich in haar bezit verheugen: zij overleed al op 23/24 oktober 1664, in de leeftijd van 24 jaar, kort na de geboorte van het tweede kind, hun zoon Johannes, die op 15 september het levenslicht zag. Aan zijn korte huwelijksgeluk herinnert zijn ontroerende gedicht ''Doots-Echt-Scheydinge''<ref>Te lezen op: https://www.dbnl.org/tekst/slui006chri03_01/slui006chri03_01_0016.php</ref>, waarvan hieronder een deel wordt weergegeven:

Mijn troost, de lust en luister van mijn oogen,

Mijn best' Iuweel, (wie sal mijn tranen droogen?)