Bedelingenleer

De bedelingenleer -of, naar het Engels, het dispensationalisme – is een uitwerking van het denkbeeld dat er verschillende bedelingen zijn. De bedelingenleer onderscheidt en beschrijft verschillende bedelingen.

John Nelson Darby (1800-1882) is de grondlegger van de bedelingenleer. De denkbeelden van Darby zijn na zijn dood gesystematiseerd en hebben op veel punten veranderingen ondergaan. C. I. Scofield kwam met een bedelingenleer die veel invloed heeft uitgeoefend.

Volgens de bedelingenleer leeft de gemeente van Jezus Christus thans in de ”genadetijd”, die begon bij Pinksteren, de komst van de Heilige Geest, en die eindigt met de opname van de gemeente in de hemel en het begin van het duizendjarig rijk. Na de opname van de gemeente wordt Israël hersteld; geheel Israël zal behouden worden.

Soms wordt beweerd de bedelingenleer een oorzaak is geweest van het ”christelijk zionisme”, dat Israël steunt. Het dispensationalisme leert weliswaar dat Israël na de opname van de gemeente hersteld zal worden, maar dat zegt niets over de middelen die Joden hebben aangewend om te komen tot een eigen staat in het historische thuisland noch over politiek van de huidige staat Israël. Sommige dispensationalisten stellen dan ook dat "wie Israël tegenwoordig op welke wijze dan ook politiek ondersteunt, bevordert uiteindelijk, misschien onwetend, het vleselijke eigenwillige streven van Israël.”^[3] Christelijk zionisme is geen voortvloeisel van de bedelingenleer.