Drie Formulieren van Enigheid
De Drie Formulieren van Enigheid zijn drie reformatorische geschriften die door de Synone van Dordrecht in 1618-1619 werden aanvaard als de belijdenis van de toenmalige Gereformeerde Kerk. De drie belijdenisgeschriften zijn:
- de Heidelbergse Catechismus (1563)
- de Nederlandse Geloofsbelijdenis (1561)
- de Dordtse Leerregels (1618-1619).
In 1631 bepaalde het stadsbestuur van Utrecht dat alle onderwijzers van stads- en particuliere scholen de drie formulieren van enigheid moesten ondertekenen op straffe van uitsluiting. Later volgden de steden Delft (1663) en Amersfoort (1683).
De Drie Formulieren van Enigheid dienen als bron van geloofskennis en als fundamentele geloofsbelijdenis. Veel gereformeerde en reformatorische scholen nemen alleen personeel aan dat de Drie Formulieren van Enigheid onderschrijft.
De grondslag van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) is breder dan deze formulieren, wat een verhindering voor sommige protestantse gemeenten is geweest om mee te gaan in de kerkfusie die in 2004 tot de PKN heeft geleid.
De Nederlandse Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) is de enige Nederlandse politieke partij die de Formulieren van Enigheid tot haar grondbeginselen heeft gemaakt.
Bronnen
Artikel Drie Formulieren van Enigheid op Wikipedia