Eerste brief van Petrus

De eerste brief van Petrus is de eerste van twee brieven van de apostel Petrus die zijn opgenomen in het Nieuwe Testament. Hij rust de christenen toe met het oog op het lijden dat zij ondergaan.

Schrijver

Zowel de eerste als de tweede brief van Petrus noemen hem als de schrijver. Ze beginnen in vers 1 met de vermelding respectievelijk " Petrus, een apostel van Jezus Christus" en "Simeon Petrus, een dienstknecht en apostel van Jezus Christus.". Bij het schrijven van de eerste brief ontving Petrus hulp van Silvanus (Silas), 1 Petr. 5:12.

1Pe 5:12 Door Silvanus, die naar ik meen voor u een trouwe broeder is, heb ik in het kort geschreven ... . (TELOS)

Petrus schreef de brief toen hij zich samen met Marcus in Babylon bevond, waar een uitgebreide Joodse gemeenschap woonde. Het is echter ook mogelijk dat hij "Babylon" gebruikte als een symbolische aanduiding voor de stad Rome.

Geadresseerden

Petrus schreef aan de gelovigen in Pontus, Galatië, Kapadocië, Asia en Bitynië (1 Petr. 1:2). Het is niet duidelijk of hij gelovigen uit de joden dan wel uit de heidenen of allebei op het oog had. Petrus, 'apostel van de besnedenen' (Gal. 2:8) schreef 'aan de vreemdelingen in de verstrooiing':

1Pe 1:1 Petrus, apostel van Jezus Christus aan de vreemdelingen in de verstrooiing in Pontus, Galatie, Kappadocie, Asia, en Bithynie, (TELOS)

Het Griekse woord voor 'verstrooiing' is 'diaspora', een woord dat Jakobus gebruikt in verband met de joden, Jak. 1:1 'aan de twaalf stammen in de verstrooiing'. De passage 1 Petr. 4:1-4 doet daarentegen denken aan gelovigen uit de heidenen. Ze deden vroeger immers 'de wil van de volken', de vleselijke begeerten van de mensen en niet de wil van God.

Aanleiding tot het schrijven zijn de vervolgingen die de christenen daar overkwamen.

Ligging van Bithynië en Pontus, Galatië, Kappadocië en Asia, in het huidige Turkije.

Datering

Aangezien Petrus deze brief in het bijzonder aan de gelovigen in de genoemde landstreken heeft geschreven, kunnen we aannemen dat deze brief pas rond 60 na Christus moet zijn geschreven, daar er voor die tijd nog geen christengemeenten waren in die regio's.

Boodschap

Doel van de brief is het toerusten van de gelovigen met het oog op het lijden dat zij om Christus' wil ondergaan. Het sleutelwoord is 'lijden'. De gebruikte Griekse woorden voor lijden zijn pascho of pathema. Deze komen 16x voor: 12 x pascho + 4 x pathema.  

Petrus roept de lijdende christenen op tot een heilige levenswandel, zodat aan ieder duidelijk zal zijn dat ze niet lijden vanwege eigen zonden. Lijden hoort bij het christenleven, ook Christus heeft voor ons geleden. Lijden om Christus' wil is genade van God.

1Pe 5:12 Door Silvanus, die naar ik meen voor u een trouwe broeder is, heb ik in het kort geschreven om u te vermanen en te betuigen, dat dit de ware genade van God is waarin u moet staan. (TELOS)

Ook elders lijden de gelovigen, 1 Petr. 5:9.

Daarnaast schrijft Petrus over maatschappelijke vragen als: de houding tegenover de overheid, de slavernij, het huwelijk en de onderlinge relaties binnen de gemeente. Hij roept op tot een nederige levenshouding.

Beide brieven benaderen praktische zaken: een levensstijl die volkomen anders is dan die van de wereld, ook de betekenis van het profetische woord van God, juist in het kader van de wederkomst van Christus.

Indeling

Globaal gaat de eerste brief over drie onderwerpen:

• 1:1-2:10          over de verlossing en levensheiliging.
• 2:11-3:12        over het gezag en huwelijk.
• 3:13-5:14        over het lijden en volharding.

Een nadere indeling is:

• 1:1-2 inleiding.

• 1:3-2:17 hoop en goede wandel in Christus.

1:3-13 de toekomstige behoudenis .

Nu: bedroefd door allerlei verzoekingen. Maar: wedergeboren, uitverkoren, liefde tot de Heer Jezus. En straks: volkomen behoudenis, eeuwig leven, erfenis in de hemel, heerlijkheid. Daarom ook nu nodig: hoop, verstand, nuchterheid.

1:14-16 Weest heilig.

1:17-21 Wandelt in de vreze Gods (met geloof en hoop op Hem).

1:22-25 Hebt elkaar lief, u die wedergeboren bent.

2:1-11 Afleggen. Geestelijke groei.

2:11-17 Onthouding en goeddoen.

• 2:18-25 vermaningen aan de huisknechten.

• 3:1-6 vermaningen aan de vrouwen.
• 3:7 vermaningen aan de mannen.
• 3:8 vermaningen aan allen.
• 5:1-4 vermaningen aan de oudsten.
• 5:5 vermaningen aan de jongeren.
• 5:5- vermaningen aan allen.
• 5:10-15 slot.