Esther (koningin)

Esther (= Ster) of Ester was de koningin-gemalin van de Perzische koning Ahasveros in de 5e eeuw vóór Christus. Zij was door Ahasveros tot koningin verheven in de plaats van koningin Vasthi. Door Gods voorzienigheid voorkwam zij dat haar volk zou worden uitgemoord. Zij is de heldin van het Bijbelboek Esther.

Naam. De Hebreeuwse naam is אסתר, Ester. De eigennaam is misschien van Perzische herkomst en betekent "Ster", of van het Medische woord astra, dat 'mirte' betekent. Het strongnummer is 0635. De naam komt 55x voor in het Oude Testament. Zij heette eigenlijk Hadassa, een Hebreeuwse naam die mirte betekent.

Afkomst. Zij was de dochter van de Jood Abigail. Na de dood van haar vader werd zij de aangenomen dochter van Mordechai, haar neef, een Jood van de stam van Benjamin, een van hen, die met de koning Jojachin door Nebukadnezar gevankelijk naar Babel gevoerd waren.

Toen Ahasveros, de koning van de Perzen en Meden, zijn gemalin Vasthi verstoten had, wilde hij uit de mooiste meisjes van het land een andere kiezen. Juist op haar viel zijn keus.

Mordechaï bleef evenwel met haar in betrekking, daar hij reeds vroeger tot het koninklijke hof schijnt behoord te hebben. Zijn waardigheid blijft hij voortdurend bekleden, en ofschoon hij bij zekere gelegenheid, door het ontdekken van een aanslag, het leven van de koning leven redt, ontvangt hij voor deze dienst geen beloning en wordt ook niet tot hogere ambten geroepen.

Intussen bedreigt Mordechaï een groot gevaar. Haman, de bijzondere gunsteling en eerste staatsdienaar van de vorst, vat een dodelijke haat tegen hem op, daar hij waarschijnlijk uit godsdienstige beweegredenen bestendig weigerde voor de machtige man te knielen. Eindelijk besluit deze, na zich de koninklijke goedkeuring verzekerd te hebben, alle Joden in het hele rijk te doden.

Nu treedt de koningin Esther, door toedoen van haar pleegvader, als beschermster van haar volk op; zij weet de gunsteling te doen vallen, die daarop aan dezelfde galg wordt gehangen, welke hij voor Mordechaï bestemd had, en bewerkt dat deze het loon voor zijn diensten ontvangt.

Esther wijst Haman aan als degene die haar volk wil uitroeien.

Aan de Joden wordt vergund, zich op hun vijanden te wreken, die daarop ter herinnering aan deze heugelijke uitredding het Poerimfeest hebben ingesteld.

550 — 500 v.C. < Israël 500 — 400 v.C. > 400 — 300 v.C.