Gerst
Gerst (Gr. krithè, Eng. barley) is een bekende graansoort die in Israël werd gebruikt als voedsel voor paarden (1 Kon. 4: 28) en, als de tarwe ontbrak, ook als voedsel voor de mens.
Tijd. Gerst wordt gezaaid in oktober, zodra de grond wordt verzacht door de regen, en geoogst in april, maar deze periode strekt zich uit tot mei in de koudere streken.
Gerst stelt minder eisen aan de grond dan tarwe. In Israel werd tarwe veel verbouwd op de weinige plaatsen waar de grond vruchtbaar was: de vlakte van Filistea, de Jordaanvallei en de vlakte van Jizreël. Gerst heeft een kortere groeitijd en groeit ook op armere grond.
Marktwaarde. Gerst wordt in de Schrift wordt altijd na tarwe genoemd. Het Beloofde Land is "een land van tarwe en gerst".
De 8:8 Een land van tarwe en gerst, en wijnstokken, en vijgebomen, en granaatappelen; een land van olierijke olijfbomen, en van honig; (SV)
De Tyrische koning Hiram liet Salomo weten:
2Kr 2:15 Zo zende nu mijn heer zijn knechten de tarwe en de gerst, de olie en den wijn, die hij gezegd heeft. (SV)
Tijdens de hongersnood van Samaria, toen de Syrische kamp verlaten werd gevonden, werd een maat fijn meelbloem verkocht voor een sikkel, en twee maten gerst voor een sikkel (2 Kon. 7: 1,16), waaruit blijkt dat gerst de helft minder marktwaarde had dan tarwe.
Dergelijke broden waren in de 19e eeuw nog steeds het brood van de armsten in Palestina.
In een toekomstige zware tijd van ernstige schaarste zal de gerstprijs buitengewoon hoog worden, maar nog altijd een derde van de prijs van tarwe bedragen.
Opb 6:6 En ik hoorde te midden van de vier dieren een stem zeggen: Een maat tarwe voor een penning en drie maten gerst voor een penning. En breng de olie en de wijn geen schade toe. (HSV)
Dan zal de prijs van gerst ongeveer gelijk zijn aan het arbeidsloon van een gewone dagloner. Hieruit blijkt dat de marktwaarde van gerst lager zal zijn dan die van tarwe. In de tijd van het Nieuwe Testament kreeg een dagloner een penning (denaar) voor een dag arbeid.
Spijsoffer. In een rechtszaak van jaloersheid bracht de man een spijsoffer van gerstemeel, zonder olie of wierook (Num. 5: 15):
Nu 5:15 dan zal die man zijn vrouw tot de priester brengen met een offergave voor haar van een tiende efa gerstemeel, waarover hij geen olie gegoten heeft en waaraan hij geen wierook toegevoegd heeft, omdat het een spijsoffer der jaloersheid is, een herinneringsoffer, dat ongerechtigheid in gedachtenis brengt. (NBG51)
Het was een huiselijke kwestie, die nooit zou mogen voorkomen, maar als er zonde in het spel was moest die geoordeeld worden.
Gideon. In Richteren 7: 13 hoort Gideon zichzelf vergeleken worden met een gerstebrood:
Ri 7:13 Toen Gideon daar aankwam, zie, toen was er een man die zijn metgezel een droom aan het vertellen was. Hij zei: Zie, ik heb een droom gehad, en zie, een geroosterd gerstebrood rolde het kamp van Midian binnen. Het kwam tot bij de tent, sloeg ertegenaan, zodat die omviel, en keerde hem ondersteboven. En [daar] lag de tent. (HSV)
Hij zou dit niet hebben gehoord als hij niet bang was geweest (Richt. 7: 10), maar nu werd hij gesterkt in de overtuiging dat God hem de overwinning zou schenken. De profeet Ezechiël moest profeteren tegen de leugenspreeksters van het volk:
Eze 13:19 En wilt u Mij ontheiligen bij Mijn volk voor [een paar] handen vol gerst en voor brokken brood, door zielen te doden die niet hoeven te sterven en door zielen in het leven te behouden die niet in leven mogen blijven, aangezien u liegt tegen Mijn volk, dat naar leugens luistert? (HSV)
Zoals elders gezegd wordt, hadden zij zichzelf voor niets verkocht.
Wonderbare spijziging. Het was door wonderdadige vermenigvuldiging van vijf gerstebroden en een paar vissen, dat de Heer door de vijfduizend voedde (Johannes 6: 9-13).
Bronnen
A New and Concise Bible Dictionary s.v. Barley. George Morris, 1899. Hieruit is vertaalde tekst opgenomen in 2011.