Harp

Een harp is een driehoekig staand tokkelinstrument. In de hemel zullen de heiligen musiceren met 'harpen van God'.

Harp der Hebreeën.

Het Griekse woord in het Nieuwe Testament is κιθαρα, kithara (klemtoon op de twee lettergreep), waarvan ons woord 'gitaar' komt. Het Strongnummer is 2788. Het woord komt 4x voor: 1 Cor. 14:7; Opb. 5:8; 14:2: 15:2. De betekenis is: een cither of een harp. De meeste Nederlandse vertalingen hebben "citer" als vertaling van "kithara". De Nieuwe Bijbelvertaling vertaalt 1x door "citer"en 3x door "lier". De TELOS-vertaling vertaald alle keren door "harp".

1Co 14:7 Zelfs de onbezielde dingen die geluid geven, hetzij fluit, hetzij harp, als zij geen onderscheid in de tonen geven, hoe zal men weten wat op de fluit of wat op de harp gespeeld wordt? (TELOS)

Egyptische harpspeler, ca. 1069 - 664 vóór Chr.

De 24 ouderlingen, die Johannes rondom de troon van God ziet, hebben elk een harp. Daarmee maken zij muziek en zingen zij de lof van God. Het zijn 'harpen van God' (vgl. Opb. 15:2).

Opb 5:8 En toen het dat boek had genomen, vielen de vier levende wezens en de vierentwintig oudsten voor het Lam neer; zij hadden elk een harp en gouden schalen vol reukwerken, welke zijn de gebeden van de heiligen. (TELOS)

Opb 14:2 En ik hoorde een stem uit de hemel als een stem van vele wateren en als een stem van een zware donderslag. En de stem die ik hoorde, was als van harpspelers die op hun harpen spelen. (TELOS)

Opb 15:2 En ik zag als een glazen zee met vuur gemengd, en hen die de overwinning behaald hadden over het beest en over zijn beeld en over het getal van zijn naam, op de glazen zee staan met harpen van God. (TELOS)