Heber
Heber ('het gebied aan de andere zijde') is in de Bijbel de eigennaam van verschillende mannen en ook een zelfstandig naamwoord.
Zelfstandig naamwoord. Het zelfstandig naamwoord is עבר, eber, en betekent "het gebied aan de andere zijde": a) "het tegenovergelegen gebied", b) "zijde, overzijde"[1]. Het Strongnummer is 05676. Het woord komt 91x in het Oude Testament voor.
Eigennaam. De Hebreeuwse eigennaam is עבר, Eber en betekent "het gebied aan de andere zijde". Het Strongnummer is 05677. De naam komt 15x in het Oude Testament voor. De eigennaam is van de volgende personen:
- zoon van Selah en de achterkleinzoon van Sem. Hij was de vader van onder anderen Beleg en Joktan[2]. Zijn naam komt in het geslachtregister van Jezus bij Lukas voor.
- kleinzoon van Aser;
- de echtgenoot van Jaël, die de slapende Sisera verraderlijk doodde. Hij was van Kenietische afkomst, en leefde in gastvriendschap zowel met Jabin als met de Israëlieten;
- een Benjaminiet;
- een Gadiet, een Gadietisch aanvoerder;
- een afstammeling van Juda;
- een aanzienlijk priester, die na de ballingschap leefde in de dagen van Jójakim de zoon van Jésua.
Bron
P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Heber' is op 18 nov. 2016 verwerkt.
Voetnoot
- ↑ Hebreeuws-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.
- ↑ Volgens P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866) s.v. Heber, verdeelde het geslacht van Heber zich "in twee grote delen: de Hebreën en Joktanieden of Arabieren".