Honing
Honing is een zoete, vloeibare substantie die door bijen uit de nectar van bloemen wordt gemaakt.
Honing was zo overvloedig beschikbaar in Kanaän, dat het land vaak werd beschreven als een land “vloeiende van melk en honing” (Ex. 3:8,17).
Honing is een symbool van wat liefelijk en in figuurlijke zin zoet van aard is[1].
.jpg)
Veel honing eten is niet goed.
Spr 25:16 Hebt u honing gevonden, eet [dan] tot u genoeg hebt, anders raakt u er oververzadigd door en spuwt u het uit. (HSV)
Spr 25:27 Veel honing eten is niet goed, maar het onderzoeken van gewichtige dingen is een eer. (HSV)
Het was de Israëliet onder de wet van Mozes verboden honing toe te voegen aan de vuuroffers van de Heer (Lev. 2:11).
Le 2:11 Geen spijsoffer, dat gij de HERE brengt, zal gezuurd bereid worden, want van zuurdeeg noch honig zult gij iets als een vuuroffer voor de HERE in rook doen opgaan. (NBG51)
Waarom was honing verboden? Volgens een uitleg[1] mag wat van de natuur is, hoewel het zoet is, geen plaats hebben in hetgeen God wordt aangeboden. Een toepassing hiervan wordt gezien[1] in het leven van de Heer Jezus. Toen de Here Jezus in dienst op aarde was, zei hij tegen Zijn moeder: "Vrouw, wat heb ik met u te maken?" maar toen Zijn dienst voorbij was, beval Hij haar aan Johannes aan.
Simson nam en at honing uit het karkas van de door hem gedode leeuw en maakte daaromtrent een raadsel voor gasten van zijn bruiloft.
Na de opgestane Heer aan het meer van Galilea verscheen aan zijn discipelen at hij voor aller oog een stuk honingraat.
Lu 24:42 Zij nu gaven Hem een stuk van een gebakken vis en van een honingraat. Lu 24:43 En Hij nam het en at het voor hun ogen. (Telos)
Volgens een uitleg ziet de honing op de liefelijkheid van de menselijke betrekkingen tussen gelovigen, op hun broeder- en zusterliefde[2].
Meer informatie
Honing, op nl.wikipedia.org.
Zie ook
Bron
A New and Concise Bible Dictionary (George Morris, 1899) s.v. Honey. Tekst hiervan is vertaald en onder wijziging verwerkt op 19 juli 2021.