Mannin

Mannin - of Manninne - is de oorspronkelijke naam die Adam, de eerste mens, aan zijn vrouw gaf, nadat hij haar van God ontvangen had en in ogenschouw had genomen.  

Adam, de man (Hebr. ish) noemde haar aanvankelijk naar zichzelf, Isha (ook overgeschreven als Iesja), door de Statenvertalers in de 17e eeuw heel treffend met een nieuw Nederlands woord, 'Manninne', vertaald. Want zij was vlees van zijn vlees en been van zijn gebeente. Zij was gelijk hem en uit hem. Isha, het Hebreeuwse woord voor 'vrouw', is de vrouwelijke vorm van Ish, het Hebreeuwse woord voor 'man'. Ish, isha, man, manninne.  

Artistieke verbeelding van Man en Mannin

De Nederlandse Luthervertaling heeft ook 'manninne'. De oude Duitse Luthervertaling heeft 'Mennin'. Recentere vertalingen hebben 'mannin' (NBG51, het Boek, Canisius-vertaling, Willibrord-vertaling, Herziene Statenvertaling).

Ge 2:23 Toen zeide de mens: Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal ‘mannin’ heten, omdat zij uit de man genomen is. (NBG51)

De Naardense vertaling vermeldt de Hebreeuwse woorden:

Ge 2:23 Dan zegt hij, de roodbloedige mens: zij is het nu!- been uit mijn gebeente en vlees uit mijn vlees!- tot haar worde geroepen ‘isja’, - vrouw, want uit een iesj, - man is zij genomen! (NaB)

De Nieuwe Bijbelvertaling heeft 'mannin' losgelaten en gewoon 'vrouw' gekozen. De Engelse vertalingen hebben geen equivalent voor 'mannin'. Ze vertalen door 'Woman'. Bijvoorbeeld de Authorized Version ofwel King James Vertaling:

Ge 2:23 And Adam said, This [is] now bone of my bones, and flesh of my flesh: she shall be called Woman, because she was taken out of Man. (Authorized Version)

Na de zondeval en de belofte van zaad (nageslacht) gaf Adam zijn vrouw de naam Eva.