Marcion

Marcion van Sinope (Sinope, c. 85 — Rome, ca. 60) was de stichter van een naar hem genoemde marcionistische sekte. Hij stelde de God van het Oude Testament ongunstig tegenover die van het Nieuwe Testament, en was de eerste die een (beperkte) christelijke canon opstelde.

Marcion was een reder uit Pontus, gelegen in het huidige Turkije. In 139 kwam hij als christen naar Rome, maar werd gebannen en stichtte een eigen sekte.

Tegenover de (volgens hem) boze God van het Oude Testament, die de wereld had geschapen, stelde hij de goede God, die verlost door Jezus, die in een schijnlichaam uit de hemel was neergedaald in de synagoge te Kapernaüm.

Hij predikte een ascetische levenshouding. Hoewel aan de gnostieken verwant is zijn systeem en geloof minder samengesteld. Hij heeft het eerst een canon van het Nieuwe Testament gevormd, bestaande slechts uit het Evangelie van Lukas en de tien brieven van de apostel Paulus.

Zijn aanhang, de Marcionieten, is in de Manicheeërs opgegaan.

Meer informatie

Christian Apologists and Early Heresies. Youtube.com: Ryan Reeves, 18 jan. 2015. Vanaf 18 min. vertelt kerkhistoricus Ryan Reeves over het marcionisme.

Bron

Zoek-licht; Nederlandsche encyclopaedie voor allen. Arnhem: N.V. Uitgevers-maatschappij Van Logum Slaterus & Visser, 1922-1925. Tekst van het lemma Marcion is onder wijziging verwerkt op 21 dec. 2022.