Nijl
De Nijl is dé rivier van Egypte. Aan de geregelde overstromingen van deze rivier dankt Egypte zijn vruchtbaarheid. De stroom wordt vaak genoemd in het Oude Testament.
Naam. Het oud-Egyptische woord voor „rivier" was jotru, later uitgesproken jo'er, jo'or, in het Oude Testament: je'ôr. In het Arabisch النيل an-nīl. Voor de Egyptenaren was de Nijl eenvoudig dé rivier. De Nijl wordt in de Heilige Schrift slechts als de rivier aangeduid. Is er van rivieren van Egypte sprake, dan worden de onderscheidene takken of kanalen van de Nijl bedoeld.
Oorsprong. De rivier ontspringt als Blauwe Nijl in Ethiopië aan het Tanameer, en als Witte Nijl aan de het Victoriameer, dat gelegen is tussen de drie landen Oeganda, Kenia en Tanzania. De Witte Nijl stroomt vervolgens van hieruit via Zuid-Soedan naar Soedan, waar zij met bij de hoofdstad Khartoem met de Blauwe Nijl samenkomt. Daarna stroomt de rivier verder naar het noorden, door Egypte om ten slotte in een ruime delta uit te monden in de Middellandse Zee. Zij stort zich met zeven monden[1] in de zee uit.
Lengte. De stroom is met een lengte van 5499 tot 6695 km (afhankelijk van de manier van meten) de langste of op één na langste rivier van de wereld. Dit hangt ervan af welke lengte men aan de Amazone toekent; waarover verschil van mening is.
Vruchtbaarmakend. De jaarlijkse overstromingen van de Nijl maken het land uitnemend vruchtbaar.
Toekomst
Het is mogelijk dat 'de rivier' in Jes. 11:15-16 betrekking heeft op de Nijl. In dat geval zal God in de toekomst de rivier slaande verdelen in zeven stromen, waarmee Hij een weg baant voor het overblijfsel van zijn volk.
Jes 11:15 Ook zal de HEERE den inham der zee van Egypte verbannen, en Hij zal Zijn hand bewegen tegen de rivier, door de sterkte Zijns winds; en Hij zal dezelve slaan in de zeven stromen, en Hij zal maken, dat men met schoenen daardoor zal gaan. Jes 11:16 En er zal een gebaande weg zijn voor het overblijfsel Zijns volks, dat overgebleven zal zijn van Assur, gelijk als Israël geschiedde ten dage, toen het uit Egypteland optoog. (SV)
Zie Jes. 11.
Bronnen
F.M.Th. Böhl, Het Oude Testament. Deel I van de serie: Bijbelsch-kerkelijk woordenboek (red. A. van Veldhuizen). Groningen, Den Haag: J.B.Wolters Uitgeversmaatschappij, 1919. S.v. Nijl.
P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. S.v. Nijl.
Nijl, nl.wikipedia.org. Enigetekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 11 feb. 2020.
Voetnoot
- ↑ P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. S.v. Nijl