Palestina

Palestina is de naam die de Romeinen in de 2e eeuw na Christus gaven aan het land van Israël. Het werd onderdeel van de provincie Syria-Palaestina.

In 390 werd de Romeinse provincie Syria-Palaestina opgesplitst in drie delen (zie kaart):

1. Palaestina Prima met hoofdstad Caesarea;
2. Palaestina Secunda met hoofdstad Scythopolis;
3. Palaestina Tertia met hoofdstad Petra.

Tijdens de Turkse (Ottomaanse) overheersing (1516-1917) was de landstreek 'Palestina' onderdeel van de Ottomaanse provincie Zuid-Syrië.

Na de verdrijving van de Turken uit Palestina kregen de Britten het 'mandaatgebied Palestina' te besturen.

In 1947 werd een verdelingsplan voor Palestina door de volkenbond aangenomen. De Joden aanvaardden het, doch de Arabieren verwierpen het.

In 1988 werd de staat 'Palestina' met Oost-Jeruzalem als hoofdstad uitgeroepen door de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). In 1994 werd, na de Oslo-akkoorden van 1993, de Palestijnse Autoriteit opgericht, die over bepaalde delen van de 'Palestijnse Gebieden' een bepaalde mate van autonomie kreeg.

Op 11 mei 2009 deed de VN Veiligheidsraad een hernieuwde oproep voor de oprichting van een Palestijnse staat. 

In december 2010 erkenden Ecuador, Brazilië, Argentinië en Uruguay Palestina als zelfstandige staat. Erkenning door vele andere landen volgde. In december 2011 was de staat Palestina erkend door 130 landen. 

Op 29 november 2012 werd door de Verenigde Naties aan Palestina de status van waarnemend niet-lidstaat toegekend, vergelijkbaar met die van Vaticaanstad. Hierdoor kan Palestina desgewenst toetreden tot VN-commissies en zich ook wenden tot het Internationaal Gerechtshof te Den Haag. 

Bronnen

Geschiedenis van Palestina (regio), nl.wikipedia.org. Enige tekst hiervan is verwerkt op 15 mei 2018.

Geschiedenis van de staat Palestina, nl.wikipedia.org. Enige tekst hiervan is verwerkt op 15 mei 2018.