Procurator

Een procurator was een Romeins ambtenaar die een gebied bestuurde. Hij was gewoonlijk genomen uit de stand van de ridders (equites), de tweede stand in de Romeinse samenleving. Een procurator was ondergeschikt aan de proconsul, de bestuurder van een provincie.

Sedert keizer Claudius (41-54 n.C.) droegen bestuurders van kleinere, maar tot opstand geneigde provincies de titel procurator. Eerdere bestuurders van dergelijke gebieden droegen de titel prefect (praefectus), zonder een noemenswaardig verschil in functie. De Romeinse provincie Judea werd aanvankelijk door prefecten bestuurd en vanaf Claudius door procuratoren.

Pilatus was de 5^e prefect in Judea, Samaria en Idumea. Felix was de 4^e procurator van Judea en na deze Festus, de 5^e procurator. Deze drie namen worden genoemd in het Nieuwe Testament. Hieronder worden de prefecten en procuratoren vermeld.

Israël 100 — 0 v.C. < Israël en Gemeente 0 — 49 na C. > 50 — 99 na C.

0 — 49 n.C. < Israël en Gemeente 50 — 99 > Kerkgeschiedenis 100 — 199

Zie ook

Prefect

Bronnen

• C.N. Impeta, Kok’s Encyclopedie van de Bijbel (1962) s.v. Procurator.
• Artikel Procurator op Wikipedia.nl