Rachab

Rachab was een Kanaänitische vrouw, een hoer te Jericho, die de verspieders, door Jozua gezonden, verborg, waarom zij en de haren, bij de verovering van de stad, alleen gespaard bleven en het leven behielden, Joz. 2: 1-22; 6: 17-25.

Haar naam Rachab (Eng. en Du. Rahab) betekent ‘breed’, ‘wijd’, van het werkwoord rachob  = verwijden, uitbreiden. Ze wordt 5x in de Bijbel genoemd. 

Rachab verbergt de twee spionnen.

Ze had gehoord van de wonderen die God voor de bevrijding van Israël had gedaan, en zij getuigt van de schrik die op haar landgenoten was gevallen. In het geloof riskeerde ze haar leven door de spionnen te verbergen. Ze slaagde hierin en sloot een overeenkomst met de twee mannen, dat als zij hen zou niet verraden, haar leven en het leven van haar familie gespaard zou worden bij de inneming van de stad. Dit was slechts bindend voor de verspieders als Rachab de haren in haar huis bracht, onder het teken van de scharlaken koord, dat uit het venster zou hangen waaruit de verspieders waren neergelaten, daar het huis op de stadsmuur gebouwd was. Jozua zag erop toe dat de belofte werd nagekomen, en Rachab en haar familie werden behouden.

Haar geloof wordt in de brief aan de Hebreeën geroemd. Rachab was een verrader van haar land en had gelogen tegen de koning, maar dat had ze gedaan om zichzelf te werpen onder de bescherming van de God van Israël. Haar leugen wordt niet geprezen, maar wel haar geloof, Heb 11:31; en haar werken rechtvaardigden haar (voor de mensen), Jac. 2:25. 

Jakobus 2:25 En is niet evenzo ook Rachab de hoer op grond van werken gerechtvaardigd, toen zij de boodschappers opgenomen en langs een andere weg uitgelaten had? (Telos)

Sedert die tijd schijnt zij een beter leven aangevangen te hebben, wonend onder Israël en gehuwd met Salmon, wien zij een zoon, Boaz, baarde. Boaz werd een voorvader van David en Jezus Christus. Door haar zoon werd Rachab een moeder in de geslachtslijn van de messias. Dat de Rachab van Mt 1: 5 is dezelfde als de Rachab uit Jericho blijkt uit het bepaalde lidwoord ‘de’: zij was de Rachab genoemd in het Oude Testament. 

Dat zulke vrouwen als Rachab en Thamar in het geslachtsregister van de Heer Jezus moesten worden vermeld, bewijst de goddelijke oorsprong van de lijst, want de mens zou waarschijnlijk deze namen hebben weggelaten (de geslachtslijst van Mattheüs laat wel enkele andere namen, van mannen, weg). De vermelding van beide vrouwen maakt groot de genade die alle zonde overtreft.

Bron

S.J. van Ronkel, Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Rachab.

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Rachab' is op 28 dec. 2015 verwerkt.

A New and Concise Bible Dictionary (George Morris, 1899) s.v. Rahab, Rachab. Tekst van dit lemma is op 28 dec. 2015 vertaald en verwerkt.