Salmaneser

Uit Christipedia

Salmaneser was koning van Assyrië, opvolger van Tiglath-Pilezer en voorganger van Sanherib of Sargon II.

Naam en schrijfwijze. Zijn naam wordt ook geschreven Salmanezer, of naar de Griekse schrijfwijze Salmanassar. In het boek Tobias wordt hij Enemessar genoemd. Hij staat ook bekend als Salmanasser V, ook geschreven Salmanassar V.

Regering. Hij heeft geregeerd 727 — 722 v.C.

800 — 750 v.C. < Israël 750 — 700 v.C.[1] > 700 — 650 v.C.
Berodach-BaladanSanheribBerodach-BaladanSargon IISalmaneserHizkiaHosea (koning)AchazPekahPekahiaJesaja (profeet)https://nl.wikipedia.org/wiki/PiyePulMichaJothamMenahemSallumZachariaRezinHoseaUzzia

Hij was een zwakke koning en zette de politiek van zijn vader zonder veel succes voort.

Ten tijde van koning Hosea van het tienstammenrijk Israël deed hij een inval in het tienstammenrijk en maakte het schatplichtig (cijnsbaar). Te vergeefs trachtte de Israëlitische vorst zich van hem door zijn bondgenootschap met Egypte te bevrijden. Salmaneser keerde terug, veroverde Samaria na een driejarig beleg (724 — 722 v.C.), en maakte aan de Israëlitische staat een einde. In Samaria overleed hij echter.

Ook onderwierp hij een groot deel van Fenicië, maar belegerde de stad Tyrus vijf jaren lang te vergeefs. Bovendien bedreigde hij Juda. Steeds was het zijn streven het Assyrische gebied in westelijk Azië uit te breiden en de heerschappij over het gehele werelddeel te verkrijgen. Vandaar, dat hij en zijn opvolgers bestendig het oog op Egypte gevestigd hielden, als op de enige staat, die hun toen de opperheerschappij betwisten kon.

Een staatsgreep in Assur (Assoer) maakte een einde aan zijn regering. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Sargon II.

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Salmaneser' is op 1 dec. 2017 verwerkt.

Artikel Salmanasser V, op nl.wikipedia.org, internetadres: https://nl.wikipedia.org/wiki/Salmanasser_V. Tekst hiervan is verwerkt op 1 dec. 2017.

Voetnoot

  1. De jaartallen zijn meerendeels ontleend aan Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009).