Sarah

Sara, eerst Sarai geheten, was de vrouw van Abraham en de moeder van Izak. Zij is een aartsmoeder van het volk Israël.

Sarai was de dochter van Terah (Gen. 20:12) en de halfzus van Abram, later Abraham geheten. Deze zei van haar:

Ge 20:12 Zij is ook echt mijn zuster. Zij is de dochter van mijn vader, maar niet de dochter van mijn moeder, en zij is mij tot vrouw geworden. (HSV)

Ze trok met haar man Abram mee uit Ur en ging wonen in Kanaän. Ze was een knappe vrouw, doch onvruchtbaar. Namen. Ze heette eerst Sarai (‘mijn vorstin’, 'mijn heerin'), Gen. 12:5, maar later, toen God opnieuw aan Abram verscheen en bij de herhaalde belofte van een talrijk nageslacht diens naam veranderde in Abraham ('vader van een menigte'), moest de aartsvader aan zijn vrouw de naam Sara geven, Gen. 17:15. Deze nieuwe naam betekent ‘vorstin’ of, met een oud-Nederlands woord, 'heerin', van het werkwoord saror, ‘de opperheerschappij hebben, heer zijn’. Vergelijk voor het verschil tussen Sarai ('mijn vorstin') en Sara ('vorstin') de Naardense vertaling:

Ge 17:15  Dan zegt God tot Abraham: Sarai, je vrouw,- roep als haar naam niet meer ‘Sarai’, - [vorstin voor mij], nee, ‘Sarah’, -[vorstin!] is haar naam; (NaB)

In het Hebreeuws is in de naam 'Sarai' (שׂרי, Saray), de letter 'h' (Hebr. he) gekomen in de plaats van de Hebreeuwse jod. (שׂרה, Sarah). Aan 'Abram' is ook de letter 'h' toegevoegd. 'Sarai' beperkt haar heerschappij tot één huisgezin, maar 'Sarah' beduidt 'vorstin' zonder enige bepaling, ofwel een 'vorstin der menigte'. Abraham 'vader van een grote menigte', Sarah 'vorstin' (niet slechts van Abrahams gezin, maar van velen).

Kinderloos. Ze kon lange tijd geen kinderen krijgen, maar in Gen. 17:17, toen ze ongeveer 89 jaar oud was, werd haar een talrijk nageslacht beloofd.

Ge 17:15  Nog zeide God tot Abraham: Gij zult den naam van uw huisvrouw Sarai, niet Sarai noemen; maar haar naam zal zijn Sara. Ge 17:16 Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit haar een zoon geven; ja, Ik zal haar zegenen, zodat zij tot volken worden zal: koningen der volken zullen uit haar worden! Ge 17:17 Toen viel Abraham op zijn aangezicht, en hij lachte; en hij zeide in zijn hart: Zal een, die honderd jaren oud is, [een] [kind] geboren worden; en zal Sara, die negentig jaren oud is, baren? (...) Ge 17:19 En God zeide: Voorwaar, Sara, uw huisvrouw, zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam noemen Izak; en Ik zal Mijn verbond met hem oprichten, tot een eeuwig verbond zijn zade na hem. (SV)

Izak. Een jaar later baarde ze Izak (= 'gelach'), ze was toen 90 jaar oud.

Sara bereikte de leeftijd van 127 jaar. Ze werd begraven in de spelonk van Machpela, die Abraham als eerste grondbezit in het land Kanaän kocht. Na haar dood zond Abraham zijn knecht uit, om uit de familie een vrouw voor hun zoon Izak te werven.  

Sara als zinnebeeld

Sara is een type of zinnebeeld van Israël, het volk waarmee God een huwelijksrelatie was aangegaan. Nadat Izak geofferd was en, bij gelijkenis, uit de dood weer opgestaan, Gen. 22, stierf zijn moeder Sara, Gen. 23. Zij kan gezien worden als een symbool van de terzijdestelling van Israël, na de verwerping van de Messias en de afwijzing van het getuigenis van de Heilige Geest door de mond van Stefanus tot Israël kwam. In het volgende hoofdstuk, Gen. 24, ontvangt Izak een vrouw, verworven door de knecht van Abraham. De vrouw, Rebekka, is hem een troost na de dood van zijn moeder.

Ge 24:67 Toen bracht Izak haar in de tent van zijn moeder Sara. En hij nam Rebekka en zij werd hem tot vrouw en hij had haar lief. Zo vond Izak troost na [de dood van] zijn moeder. (HSV)

De Heer Jezus had Jeruzalem (en heel Israël) onder zijn vleugels willen nemen, maar zij heeft niet gewild (Matth. 23:37). Hem werd een ander volk toegevoegd, de gemeente, die verworven is en wordt door de Heilige Geest, in type voorgesteld door de knecht van Abraham. Rebekka kwam in de plaats van Sara. Zo kwam de gemeente, na het offer van de Zoon van God en Zijn opstanding uit de doden, in de plaats van Israël.