Simon de melaatse

Simon de melaatse is een man genoemd in het Nieuwe Testament. Hij heette 'Simon' bijgenaamd 'de melaatse'. In zijn huis werd Jezus door een vrouw gezalfd.

Door de bijnaam ‘de melaatse’ wordt hij onderscheiden van de discipelen Simon Petrus en Simon de Zeloot.

Waarschijnlijk was Simon vroeger door melaatsheid aangetast en daarvan door Jezus genezen. Hij woonde in Bethanië. In zijn woning werd de Heer Jezus kort vóór zijn sterven gezalfd door een vrouw. De naam van de vrouw wordt bij Mattheüs en Markus niet genoemd, maar volgens Joh. 12: 1-8 was zij Maria, de zuster van Lazarus. Lazarus was er ook en lag mee aan; en Martha, de zus van Maria en Lazarus, diende.

Mr 14:3 En toen Hij in Bethanie was in het huis van Simon de melaatse, kwam er, terwijl Hij aanlag, een vrouw met een albasten fles met balsem van echte, kostbare nardus; zij brak de albasten fles en goot die uit op zijn hoofd. (TELOS)

Joh 12:2 Zij maakten daar dan een maaltijd voor Hem klaar, en Martha diende; Lazarus nu was een van hen die met Hem aanlagen. Joh 12:3 Maria dan nam een pond balsem van onvervalste, kostbare nardus, zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten met haar haren af; en het huis werd met de geur van de balsem vervuld. (TELOS)