Smyrna

Smyrna (= mirre) was een belangrijke stad in Klein-Azië, aan de westkust van het huidige Turkije. Daar was een gemeente van onze Heer Jezus Christus, waaraan de apostel Johannes namens Hem een korte brief schreef, die opgenomen is in het laatste bijbelboek (Opb. 2:8-11).

Ligging en economische betekenis. De stad lag aan de Egeïsche Zee, ongeveer 65 km ten noorden van Efeze, op een machtige handelslocatie aan de Egeïsche Zee. Ze had een prachtige haven, met een nauwe monding die goed verdedigbaar en afsluitbaar was in oorlogstijd. Naar het oosten liep een belangrijke handelsroute. Na Efeze was ze het tweede belangrijkste exportcentrum.

Cultuur. Smyrna herbergde een beroemd stadion, een bibliotheek, en het grootste publieke theater in Azië. De beroemde ‘Gouden Straat’ liep rond de berg Pagus. Bij begin en eindpunt was een tempel voor een plaatselijke god en voor Zeus. De acropolis op de berg Pagus werd ‘de kroon van Smyrna’ genoemd.

De stad met ca. 220.000 inwoners kende een hoogstaande cultuur met veel godsdienstigheid. Ze gaf geldstukken uit met het opschrift: “De Eerste van Azië in schoonheid en grootte”. Ze stond dan ook bekend als ‘het sieraad van Klein Azië’.

Band met Rome. Smyrna had een speciale band met Rome en met de keizercultus. Aan de zijde van Rome streed de stad tegen Carthago. Het was de eerste stad in de antieke wereld die een tempel bouwde voor de Dea Roma (de Romeinse beschermgodin bij uitstek). Ze werd boven tien andere steden verkozen om er een tempel te bouwen voor keizer Tiberius.

Joden. In Smyrna was een synagoge en een grote joodse gemeenschap. Joden lasterden de christenen. De Heer Jezus wist hiervan.

Opb 2:9 Ik weet uw verdrukking en uw armoede-maar u bent rijk-,en de laster van hen die zeggen dat zij Joden zijn en het niet zijn, maar een synagoge van de satan. (TELOS)

Christenen

Het is niet bekend wanneer de gemeente in Smyrna ontstond. Waarschijnlijk in de tijd dat Paulus in Efeze verbleef, tijdens zijn derde zendingsreis. Vergelijk:

Hand 19:26: En gij ziet en hoort, dat deze Paulus veel volk, niet alleen van Efeze, maar ook bijna van geheel Azie, overreed en afgekeerd heeft, zeggende, dat het geen goden zijn, die met handen gemaakt worden.

Smyrna's trouw aan Rome en de grote joodse gemeenschap aldaar, die bijzonder vijandig stond tegenover de christenen, maakten het moeilijk om als christen in Smyrna te leven. In haar stierven bekende martelaren en vloeide veel martelaarsbloed, onder andere dat van Polycarpus, die verbrand werd omdat hij de keizer niet als Heer wilde erkennen. In de Bijbel wordt de stad alleen genoemd in Openbaring in een korte brief aan deze stad (Op 1:11; 2:8-10). De Heer Jezus droeg de apostel Johannes op om de volgende woorden te schrijven aan de gemeente daar:

Opb 2:8 En schrijf aan de engel van de gemeente in Smyrna: Dit zegt de eerste en de laatste, die dood geweest is en weer levend geworden: Opb 2:9 Ik weet uw verdrukking en uw armoede-maar u bent rijk-, en de laster van hen die zeggen dat zij Joden zijn en het niet zijn, maar een synagoge van de satan. Opb 2:10 Vrees niets van wat u zult lijden. Zie, de duivel zal sommigen van u in de gevangenis werpen, opdat u op de proef gesteld wordt, en u zult een verdrukking hebben van tien dagen. Wees trouw tot de dood, en Ik zal u de kroon van het leven geven. Opb 2:11 Wie een oor heeft, laat hij horen wat de Geest tot de gemeenten zegt. Wie overwint, zal geenszins van de tweede dood schade lijden. (TELOS)

Uit het begin van de tweede eeuw bestaat een brief van Ignatius aan de gemeente te Smyrna, waaruit blijkt dat deze georganiseerd was met een opziener (bisschop), oudsten en diakenen.

Omstreeks het jaar 155 stierf de toenmalige opziener Polycarpus de marteldood.

Overblijfsel van de stad

De belangrijkste ruïnes van het oude Smyrna, de immense stadsmarkt (agora) en het ondergrondse sanitaire systeem, bevinden zich midden in de moderne Turkse stad Izmir. Omdat Izmir een bruisende stad is, met de op één na grootste bevolking in heel Turkije, is er slechts weinig van Smyrna opgegraven.

Geschiedenis

Smyrna ontstond in de 11e eeuw v.Chr. als Aeolische kolonie en werd in de 7e eeuw v.Chr. een Ionische stad.

De Lydische koning Alyattes vernietigde de stad in 630 v.Chr. en in 575 v.Chr. werd Smyrna een Lydische stad.

Bij de verovering door de Perzen in 545 v.Chr. werd Smyrna volledig vernietigd, omdat de stad had geweigerd de Perzen te steunen in hun oorlog tegen de Lydiërs.

Alexander de Grote herbouwde Smyrna rond 330 v.Chr. na een oproep van het orakel van Clarus.

In de 7e eeuw n. Chr. werd de stad overvallen door Arabieren.

In 1079 heroverden de Byzantijnen de stad.

In 1415 ging de stad deel uitmaken van het Ottomaanse Rijk.

In het begin van de zeventiende eeuw was er in Smyrna een Hollandse handelskolonie gevestigd. Deze betrekkingen met het Ottomaanse rijk stonden bekend als de Capitulatie van de Sultan.

In 1922 veroverden Turkse legers onder Atatürk de stad.

Bron

Smyrna, Bijbelaantekeningen.nl. De tekst hiervan is onder toestemming verwerkt op 21 maart 2017.