Assyrische rijk: verschil tussen versies

Assyrië was een roede van Gods toorn, doch het werd ook door God gestraft. De profeet Jesaja (8e eeuw v.C.) profeteerde:<blockquote>''Jes 10:5 Wee Assyrië, de roede van Mijn toorn; en Mijn gramschap is een stok in hun hand. Jes 10:6 Op een huichelachtig volk zal Ik hem afsturen; tegen het volk waarop Ik verbolgen ben, zal Ik hem bevel geven om roof te plegen, om buit te roven, en om het te vertrappen als slijk op straat. Jes 10:7 Maar zelf meent hij het zo niet, en [diep in] zijn hart denkt hij zo niet. Want [het leeft] in zijn hart om weg te vagen en de volken uit te roeien-niet weinige! Jes 10:8 Want hij zegt: Zijn mijn vorsten niet allemaal koningen? Jes 10:9 Is het Kalno niet [vergaan] als Karchemis, Hamath als Arpad, Samaria als Damascus? Jes 10:10 Zoals mijn hand wist te vinden de koninkrijken van de afgoden, hoewel hun beelden [die] van Jeruzalem en [die] van Samaria overtroffen; Jes 10:11 zoals ik gedaan heb met Samaria en zijn afgoden-zou ik zo niet doen met Jeruzalem en zijn afgodsbeelden?'' (HSV)</blockquote>Koning Salmanasser V (727-721 v.C.) bracht het rijk van Israël geheel ten onder, toen koning [[Hosea (koning)|Hosea]] afvallig geworden was. Hij belegerde [[Samaria (stad)|Samaria]], de hoofdstad van Israël (tien stammenrijk), zonder de stad te kunnen innemen. Dit lukte zijn opvolger Sargon II (722-705 wel). In 722 viel Samaria in handen van het Assyrische leger. De bevolking werd gedeporteerd naar Assyrië.

Koning [[Sanherib]] (705-681 v.C.) verloor in zijn oorlogen tegen [[Egypte]] en [[Juda (koninkrijk)|Juda]] geheel zijn leger. Zijn expeditie tegen [[Jeruzalem]] mislukte. Door de hand van zijn eigen zonen kwam hij om het leven.

Koning [[Esarhaddon]] (681-669 v.C.), die toen aan het bestuur kwam, of zijn opvolger, voerde volgens Ezra IV: 2 vreemde volken naar Samaria, en schijnt ook Manasse, de zoon van de Judese koning Hizkia, gevangen genomen te hebben. Tijdens zijn regering werd Egypte onderworpen (671 v.C.).