|
|
|
''Homo habilis''
JonathanHet verlangen om dé ideale schakel tussen aap en mens te vinden, leidde er toe dat men theoretisch en fictief een bepaald model voor ogen had omtrent het uiterlijk van deze ultieme missing link. De beroemde evolutionist Haeckel noemde zijn fictieve schakel 'Pithecanthropus alalus' (de 'sprakeloze mens'). De beroemd geworden paleontoloog Louis Leaky vondhield er eveneens zo'n gedroomde missing link op na. Hij noemde hem 'Homo habilis' (de 'handige mens'). Toen zijn zoon Jonathan Leaky ca 1961 botresten vond van, naar hij meende, een Australopithecus africanus. Demet schedelinhoudmogelijk bleekeen groter.wat Zijngrotere schedelinhoud, noemde zijn vader, Louis Leaky, noemde hem Australopithecus Habilis. Men (Louis Leaky, Philip Tobias en John Napier, Sterkfontein, Zuid Afrika 1964) heeft vervolgens geprobeerd aan de hand van botresten het uiterlijk te reconstrueren van dedeze eerste mensachtige op aarde. De reconstructie kreeg (hoe kan het anders!) de naam van '''Homo habilis''' ('de handige mens'). Hoewel tussenschakels ontbraken, kon het (evolutionistisch, theoretisch gezien) niet anders zijn dan dat hij een afstamming moest zijn van Australopithecus afarensis. Hij had een schedelinhoud van 500-800 cc en zou de maker zijn van de zo genoemde Oldowanwerktuigen in Oost-Afrika, 1.800.000 jaar geleden, in het begin van het vroegpaleolithicum aldaar. Bernard Ngeneo ontdekte in 1972 bij het Turkanameer een in honderden stukjes gebroken schedel (vondst no 1470). Alan Walker en Meave Leaky reconstrueerden vervolgens de schedel tot een Homo habilis-schedel.
De reconstructie tot het soort 'Homo habilis' berust echter op te veel aannames, gevoed door de wens om een overgangsvorm te hebben tussen mens en aap. De geestdrift en grote gedrevenheid van met name de familie Leaky, gekoppeld aan de behoefte om de 'ultieme' vondst te hebben gedaan, gaat achterdocht oproepen omtrent de reconstructie tot het soort 'Homo habilis'. 3)
|