Belsazar: verschil tussen versies

'''Belsazar''' was regent van [[Babylon|Babel]] ten tijde van de profeet Daniël (Dan. 5: 1, 2; 7: 1). Zijn regeringsjaren waren van 553 - 539 v.Chr. Hij richtte een grote feestmaaltijd aan, waarbij hij uit de heilige bekers van de tempel van God liet drinken. Daarop kondigde God zijn ondergang aan door een geheimzinnig schrift aan de muur, dat Daniel hem echter verklaarde. In diezelfde nacht werd Belsazar gedood.

 De naam Belsazar is Aramees en wordt zeven maal in de Bijbel vermeld, in het boek Daniël. In het Babylonisch is de naam ''bēl-šar-uṣur'' en betekent ‘Bel bescherme de koning’<ref>Deze betekenis wordt het meest genoemd. </ref>, of naar het Perzisch ‘opperhoofd, vorst van Bel’<ref>S.J. van Ronkel, ''Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld.'' (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Belsazar. Van Ronkel was destijds hoofdonderwijzer aan een Joodse school en beëdigd vertaler.</ref>. Bel is de naam van een afgod. In het Engels luidt zijn naam: Belshazzar. De naam Belsazar moet niet verward worden met ‘Beltsazar’, die naam die Daniël kreeg van koning Nebukadnezar.