Kerkgeschiedenis: verschil tussen versies

== Oude Kerkgeschiedenis (30 - 590 n.C.) ==

Het eerste gedeelte van de Kerkgeschiedenis, de Oude Kerkgeschiedenis, bevat het tijdperk dat begint met de geboorte van Christus' Gemeente op de pinksterdag tot de opkomst van het pausdom, dus tot Gregorius I (30-590). Na haar geboorte breidt de gemeente zich snel uit, doorstaat verdrukking en vervolging, voert een uitwendige en een inwendige geloofsstrijd, en wordt tenslotte de Grieks-Romeinse rijkskerk. De omvang van het tijdperk is ruim vijf en een halve eeuw: 560 jaren<ref>H.A. van der Mast, ''Beelden en schetsen uit de kerkgeschiedenis'' (Amsterdam: H.A. van Bottenburg, 1924) telt 561 jaren, te weten van 33 tot 594.</ref>.

 

== Kerkgeschiedenis der middeleeuwen (590 - 1517 n.C.) ==

 

Naast het pausdom ontwikkelt zich het ''mon­nikenwezen, ''en het waren vooral de bedelmon­niken, die een macht schiepen van verstrekkende gevolgen. In de kerk ontwikkelt zich het dogma onder de stuwkracht der scholen ''(Scholastiek). ''De rechten van het hart zoeken een weg in de ''Mystiek. ''Tenslotte bemerken wij aan het einde van dit tijdperk een begeerte naar ''Reformatie, ''hetzij door de kerk zelf op haar reformatorische concilies, hetzij door afzonderlijke sekten of personen (Hus, Wyclif enz.). 

 

== Nieuwe kerkgeschiedenis (1517 - heden) ==

 

De nieuwe geschiedenis vangt aan met het machtig feit de ''Reformatie''. De Roomse kerk had haar kracht gezocht en gevonden in het ''uitwendige'', de Reformatie riep terug naar het ''inwendige ''leven van het geloof. De Roomse kerk had haar kracht in het ambt, in het sacrament, in de goede werken, de Reformatie riep terug naar het Woord van de Heer en de leer der rechtvaardiging alleen door het geloof.

 

== Beoefening der kerkgeschiedenis ==