Kerkgeschiedenis der middeleeuwen: verschil tussen versies
k
→1073 - 1294: de bloeitijd van de pauselijke kerk
Regel 243:
1123. Negende oecumenisch concilie (1e lateraanse).
1130. '''Arnulph.''' Ofschoon onder vele bisschoppen een ieder zocht wat het zijne was, en niet wat van Jezus Christus is, liet de Heer toch nog enigen overblijven, die Gods Woord leerden. Arnulph, aartsbisschop te Lyon, een zeer vermaard man, predikte Gods woord in Frankrijk, Italië en zelfs eindelijk te Rome. Hij bestrafte de zonden van de wereld, en vooral hen, die zich 'geestelijken' noemden. en toch zo vleselijk in alle onkuisheid, gierigheid en overdaad leefden, en niet minder hun grove dwalingen en onkunde in de Heilige Schrift toonden. Om deze vrijmoedigheid lieten de 'geestelijken' hem gevangen nemen, en werd hij eindelijk opgehangen en geworgd. Dit gebeurde in het jaar 1030.<ref>Adrianus Haemstedius, ''Historie der martelaren''; ''Die, om de getuigenis der evangelische waarheid, hun bloed gestort hebben van Christus onzen zaligmaker af tot het jaar 1655.'' (Rotterdam: D. Bolle, 1881) blz. 56. Tekst betreffende Arnulph is onder wijziging verwerkt op 7 feb. 2021. </ref>
1139. Tiende oecumenisch concilie (2e lateraanse).
| |||