Begrafenis: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
[[Bestand:Brooklyn_Museum_-_Jesus_Carried_to_the_Tomb_(Jésus_porté_au_tombeau)_-_James_Tissot.jpg|miniatuur|519x519px|Jezus gedragen naar het graf. Schilderij door James Tissot.]]
Gelijk de meeste der oude volken waren ook de Israëlieten gewoon de lijken van de afgestorvenen aan de schoot van de aarde over te geven. Abraham en zijn nakomelingen werden begraven.
Onbegraven te blijven was iets dat de Israëliet, evenals de ouden in het algemeen, een grote schrik inboezemde en hem een vreselijke straf scheen. Zie 1 Kon. 13: 22, Jer. 7: 38 en vele andere plaatsen.
<blockquote>''2Kr 32:33 Jechizkia ging bij zijn vaderen te ruste; men begroef hem op de helling, waar de graven der zonen van David liggen, en geheel Juda en de inwoners van Jeruzalem bewezen hem eer bij zijn dood... (NBG51)''</blockquote>▼
De [[Heer Jezus]] werd begraven in het rotsgraf van de rijke [[Jozef van Arimathea]]. <blockquote>''Mt 27:59 En Jozef nam het lichaam, wikkelde het in een rein stuk linnen Mt 27:60 en legde het in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots had uitgehouwen; en na een grote steen voor de ingang van het graf gewenteld te hebben ging hij weg. (TELOS)''</blockquote>Onbegraven te blijven was iets dat de Israëliet, evenals de ouden in het algemeen, een grote schrik inboezemde en hem een vreselijke straf scheen. Zie 1 Kon. 13: 22, Jer. 7: 38 en vele andere plaatsen. ▼
De doden ter aarde te bestellen achtte men een liefdewerk, dat de kinderen aan hun ouderen hadden te volbrengen, vrienden en bloedverwanten aan hun betrekkingen (Gen. 25: 9<ref>Vergelijk ook de apocriefen 1 Makk. 2:70 en Tob. 14: 16</ref>).
'''Voorbereiding.''' De wijze, waarop, de lijken tot de begrafenis werden bereid, kent men alleen uit later tijden.
Het lijk werd in de doodkist gelegd en op de zolder of de opperkamer gebracht (2 Kon.4:21, Hand.9:37vv.). De doodkist was bij koningen en voorname lieden een rijk versierd bed (2 Kron.16:14), bij arme lieden een open baar, waarop de dode, licht toegedekt, neerlag (Luk.7:14).
'''Dag van de begrafenis.''' Omdat volgens de wet (Num.19:11vv.) alles wat met een lijk in aanraking kwam, onrein werd, was men gewoon zo spoedig mogelijk, meestal op dezelfde dag, de doden te begraven, hetgeen ook wegens het warme klimaat raadzaam was; ofschoon het in vroegere tijd niet zo gedaan werd (Gen.23:2vv.). De [[Heer Jezus]] werd gegraven op de dag dat hij gestorven was.
'''Lijkstoet.''' Het lijk werd in zijn kist of op een open baar uit het huis gedragen, onder luid wenen en weeklagen van de bloedverwanten en vrienden, die het volgden (2 Sam. 3:31, Luk. 7:14), terwijl reeds in het sterfhuis klaagliederen onder begeleiding van treurmuziek op de fluit werden aangeheven (Matth.9:23); men huurde daartoe bijzondere klaagvrouwen (Jer.9:17), die het weeklagen enige dagen lang voortzetten. Onder zulk weeklagen ging de lijkstoet bestaande uit de bloedverwanten, en wanneer zij tot de aanzienlijke stand behoorden ook uit zeer vele andere (1 Sam.25:1), grafwaarts, en werd het lijk in de groeve neergelaten (1 Kon.13:30).
Het rouwbedrijf over hooggeplaatste personen duurde dikwijls lang. Zoals de Egyptenaren Jakob 70 dagen beweenden, zo deden de Israëlieten het 30 dagen voor Mozes en Aäron (Gen. 50: 3; Num. 20: 29; Deut. 24: 8). ▼
▲'''Begraafplaats.''' De lijken werden buiten het dorp of de stad begraven. De koningen van Juda werden begraven bij [[Jeruzalem]]. Zo Hizkia of Jechizkia: <blockquote>''2Kr 32:33 Jechizkia ging bij zijn vaderen te ruste; men begroef hem op de helling, waar de graven der zonen van David liggen, en geheel Juda en de inwoners van Jeruzalem bewezen hem eer bij zijn dood... (NBG51)''</blockquote>
▲De [[Heer Jezus]] werd begraven in het rotsgraf van de rijke [[Jozef van Arimathea]], bij Jeruzalem, buiten de stadsmuur. <blockquote>''Mt 27:59 En Jozef nam het lichaam, wikkelde het in een rein stuk linnen Mt 27:60 en legde het in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots had uitgehouwen; en na een grote steen voor de ingang van het graf gewenteld te hebben ging hij weg. (TELOS)''</blockquote>
▲'''Rouwtijd.''' De rouwtijd duurde gewoonlijk zeven dagen lang. Het rouwbedrijf over hooggeplaatste personen duurde dikwijls lang. Zoals de Egyptenaren Jakob 70 dagen beweenden, zo deden de Israëlieten het 30 dagen voor Mozes en Aäron (Gen. 50: 3; Num. 20: 29; Deut. 24: 8).
== Verbranding ongewoon ==
Regel 27 ⟶ 31:
Ook na de Babylonische ballingschap werd het verbranden niet gewoon, en het liet zich ook niet verwachten, zolang bij de Joden bekend waren met het voorschrift van Lev. 20: 14 en 21: 9.
==
W. Moll, P.J. Veth, F.J. Domela Nieuwenhuis e.a., ''Bijbelsch woordenboek voor het christelijk gezin. Eerste deel A – H.'' Amsterdam: P.N. van Kampen, 1859. Tekst van het lemma Begraven is op 24 nov. 2018 onder wijziging verwerkt.
Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, ''Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting): met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden'' (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op 2 Sam. 3:31. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 1 okt. 2022.
== Voetnoot ==
| |||