Begrafenis: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
De doden ter aarde te bestellen achtte men een liefdewerk, dat de kinderen aan hun ouderen hadden te volbrengen, vrienden en bloedverwanten aan hun betrekkingen (Gen. 25: 9<ref>Vergelijk ook de apocriefen 1 Makk. 2:70 en Tob. 14: 16</ref>).
'''Voorbereiding.''' De wijze
Het lijk werd in de doodkist gelegd en op de zolder of de opperkamer gebracht (2 Kon.4:21, Hand.9:37vv.). De doodkist was bij koningen en voorname lieden een rijk versierd bed (2 Kron.16:14), bij arme lieden een open baar, waarop de dode, licht toegedekt, neerlag (Luk.7:14). [[Bestand:Brooklyn_Museum_-_Jesus_Carried_to_the_Tomb_(Jésus_porté_au_tombeau)_-_James_Tissot.jpg|miniatuur|650x650px|Jezus gedragen naar het graf. Schilderij door James Tissot.]]
'''Dag van de begrafenis.''' Omdat volgens de wet van Mozes (Num.19:11vv.) alles wat met een lijk in aanraking kwam, onrein werd, was men gewoon zo spoedig mogelijk, meestal op dezelfde dag, de doden te begraven, hetgeen ook wegens het warme klimaat raadzaam was; ofschoon het in vroegere tijd niet zo gedaan werd (Gen.23:2vv.). De [[Heer Jezus]] werd gegraven op de dag dat hij gestorven was.
'''Lijkstoet.''' Het lijk werd in zijn kist of op een open baar uit het huis gedragen, onder luid wenen en weeklagen van de bloedverwanten en vrienden, die het volgden (2 Sam. 3:31, Luk. 7:14), terwijl reeds in het sterfhuis klaagliederen onder begeleiding van treurmuziek op de fluit werden aangeheven (Matth.9:23); men huurde daartoe bijzondere klaagvrouwen (Jer.9:17), die het weeklagen enige dagen lang voortzetten. Onder zulk weeklagen ging de lijkstoet bestaande uit de bloedverwanten, en wanneer zij tot de aanzienlijke stand behoorden ook uit zeer vele andere (1 Sam.25:1), grafwaarts, en werd het lijk in de groeve neergelaten (1 Kon.13:30).
| |||