Eerste brief van Petrus: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
== Schrijver ==
Zowel de eerste als de [[tweede brief van Petrus]] noemen hem als de schrijver. Ze beginnen in vers 1 met de vermelding respectievelijk "
== Geadresseerden ==
Petrus schreef aan de gelovigen in enige landschappen van Klein-Azië: [[Pontus]], [[Galatië]],
Het is niet duidelijk<ref>Volgens de inleiding tot de eerste brief van Petrus in de Telos-vertaling richt de brief zich 'vooral ... tot Joodse christenen'. Dr. ir. J. de Graaf e.a. (red.), ''Tekst voor Tekst; de Heilige Schrift kort verklaard en toegelicht.'' (Boekencentrum, 1987) daarentegen stelt dat we 'beslist aan christenen uit de heidenen' hebben te denken. </ref> of hij gelovigen uit de joden dan wel uit de heidenen of allebei<ref>P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling''. (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866) s.v. Petrus, stelt dat de christenen aldaar "vroeger grotendeels heidenen" waren. </ref> op het oog had. Petrus, 'apostel van de besnedenen' (Gal. 2:8) schreef 'aan de vreemdelingen in de verstrooiing': <blockquote>''1Pe 1:1 Petrus, apostel van Jezus Christus aan de vreemdelingen in de verstrooiing in Pontus, Galatie, Kappadocie, Asia, en Bithynie, (TELOS)''</blockquote>Het Griekse woord voor 'verstrooiing' is 'diaspora', een woord dat Jakobus gebruikt in verband met de joden, Jak. 1:1 'aan de twaalf stammen in de verstrooiing'. De passage 1 Petr. 4:1-4 doet daarentegen denken aan gelovigen uit de heidenen. Ze deden vroeger immers 'de wil van de volken', de vleselijke begeerten van de mensen en niet de wil van God.
Regel 15:
De schrijver heeft zich ten doel gesteld het geloof bij zijn lezers, die lijden om Christus' wil, te versterken door hen te herinneren aan de hoofdinhoud van het evangelie. Met ingenomenheid spreekt hij van de hoop, welke de gelovige in Christus bezit, daar deze hoop onder alle lijden vertroost en tot een heilige wandel dringen moet.
In zijn tweede brief zegt Petrus wat hij ook in zijn eerste brief doet: <blockquote>''2Pe 3:1 Geliefden, dit is al de tweede brief die ik u schrijf. In beide wek ik door herinnering uw oprechte gezindheid op, 2Pe 3:2 opdat u terugdenkt aan de woorden die tevoren door de heilige profeten gesproken zijn en aan het gebod van de Heer en Heiland, door uw apostelen verkondigd. (Telos)''</blockquote>Het sleutelwoord is 'lijden'. De gebruikte Griekse woorden voor lijden zijn ''pascho'' of ''pathema''. Deze komen 16x voor: 12 x pascho + 4 x pathema<ref>In het hele Nieuwe Testament komt “pascho” 41x voor en “pathema” 16x, samen 57x. </ref>.
Petrus roept de lijdende christenen op tot een heilige levenswandel, zodat aan ieder duidelijk zal zijn dat ze niet lijden vanwege eigen zonden. Lijden hoort bij het christenleven, ook Christus heeft geleden en wel voor ons
Na het godsdienstig standpunt van zijn lezers goedgekeurd te hebben, eindigt hij zijn schrijven met krachtige vermaning tot onderscheidene plichten in verband met de houding tegenover de overheid, de slavernij, het huwelijk en de onderlinge relaties binnen de gemeente. Hij roept op tot een nederige levenshouding.
Regel 40:
* 3:1-8 vermaningen aan de vrouwen, aan de mannen en aan allen.
* 3:9-4:6 lijden om de gerechtigheid, om Christus' wil
* 4:7-19 dienen en lijden
* 5:1-7 vermaningen aan de oudsten, aan de jongeren en aan allen
| |||