Israël (volk): verschil tussen versies

'''Israël,''' ook ''huis van Jakob'' of ''huis Jakobs'' (Jes. 2:5-6) genoemd'','' is de volksnaam van de nakomelingen van Jacob[[Jakob (aartsvader)|Jakob]]. Het volk Israël had God Zich tot een volk verkoren en bestemd tot Zijn eer. De leden van het volk heten ''Israëlieten'' of ''kinderen Israëls''.

Jahweh, zijn God, is met Israël. Hij wil hun God zijn.

'''Israël is Gods zoon.''' Israël is Gods zoon, Zijn eerstgeborene:

'''Israël is Gods vrouw.''' Met Israël sloot God op Sinaï een verbond. Dit verbond geldt als een ''huwelijksverbond,'' als de man-vrouw verhouding in een huwelijk.  <blockquote>''Jer 31:32  Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel <u>Ik hen getrouwd had</u>, spreekt de HEERE;'' (SV) </blockquote><blockquote>''Jes 54:5  Want uw Maker <u>is uw Man</u>, HEERE der heirscharen is Zijn Naam; en de Heilige Israëls is uw Verlosser; Hij zal de God des gansen aardbodems genaamd worden.'' (SV)</blockquote>

'''Israël is de moeder van de Messias.''' Uit dit volk is de Messias gesproten.<blockquote>''Ro 9:4  Israëlieten zijn zij, van hen is het zoonschap, de heerlijkheid, de verbonden, de wetgeving, de dienst en de beloften; Ro 9:5  tot hen behoren de vaderen, en uit hen is naar het vlees de Christus, ...'' (Telos)</blockquote>De betrekking tussen Israël en de gemeente is die van een moeder en een zoon. Zij heeft hem zonder smarten gebaard, maar eens zal Hij, in een geestelijke baring, met smarten gebaard worden.<blockquote>''Opb 12:1  En er werd een groot teken gezien in de hemel: een vrouw, bekleed met de zon en de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren.  Opb 12:2  En zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren. Opb 12:3  En er werd een ander teken gezien in de hemel; en zie, een grote, vuurrode draak met zeven koppen en tien horens en op zijn koppen zeven diademen.  Opb 12:4  En zijn staart sleepte het derde deel van de sterren van de hemel mee en wierp ze op de aarde. En de draak stond voor de vrouw die zou baren, om zodra zij haar kind zou baren, het te verslinden.  Opb 12:5  En zij baarde een zoon, een mannelijk kind, die alle naties zal hoeden met een ijzeren staf; en haar kind werd weggerukt naar God en naar zijn troon. Opb 12:6  En de vrouw vluchtte de woestijn in, waar zij een plaats heeft, door God bereid, opdat men haar twaalfhonderdenzestig dagen voedde.'' (Telos)</blockquote>Wanneer de Heer Jezus in heerlijkheid is teruggekomen, zal Israël een rouwklacht aanheffen, als de rouwklacht over een enige zoon of kind of eerstgeborene die men door de dood verloren heeft.<blockquote>''Zac 12:10  Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als [met] de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene.'' (SV)</blockquote>[[Sarah]] is een beeld van Israël. Sarah stierf en [[Eliëzer]] (zinnebeeld van de Heilige Geest) werft in opdracht van Abraham een bruid voor diens zoon Izak. [[Rebekka]], de aanstaande bruid, ontmoet Izak in het open veld. Hij neemt haar tot vrouw en wordt door haar getroost na de dood van zijn moeder Sarah.<blockquote>''Ge 24:67  En Izak bracht haar in de tent van zijn moeder Sara; en hij nam Rebekka, en zij werd hem ter vrouw, en hij had haar lief. Alzo werd Izak getroost na zijner moeders [dood].'' (SV)</blockquote>Zo is de Heer Jezus als het ware getroost door de gemeente, die thans Zijn verloofde is, nadat Sarah, Israël, was gestorven door de verwerping van de Messias.

'''God hun koning.''' De profeet [[Bileam]] sprak de woorden die God hem in de mond had gelegd aangaande Israël

'''Wijngaard.''' De Heer Jezus Christus vergelijkt Israël met een wijngaard en God met een Heer van de wijngaard (Luc. 20:9-16). 

'''Verstrooiing. '''Door zijn ontrouw en ongehoorzaamheid aan God is het verbondsvolk verstrooid in de wereld. Door de geleden verdrukking, de Tweede Wereldoorlog met de holocaust en de oprichting van de staat Israël vindt er een massale terugkeer van Jacobs nageslacht naar het Beloofde Land plaats. Anno 2010 leefde de ene helft van de Israelieten in de verstrooiing, de andere helft in Israël. 

'''Jodenhaat'''. Na de holocaust in de Tweede Wereldoorlog is de Jodenhaat helaas niet opgehouden. Vooral in de arabische moslimwereld is de haat opgelaaid, toen het terugkeerde volksdeel vanaf Israël in 1948 een onafhankelijke staat uitriep. Sindsdien heeft de jonge staat meerdere oorlogen moeten voeren om de vijanden af te houden. De dreiging van Ps. 83 hangt nog altijd in de lucht.<blockquote>''Ps 83:1 Een lied, een psalm van Asaf. O God, zwijg niet, houd U niet doof, wees niet stil, o God! Ps 83:2 Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken [hun] hoofd omhoog.'' ''Ps 83:3 Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk en beraadslagen tegen Uw beschermelingen.'' ''Ps 83:4 Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt. '' </blockquote>Er zijn ook vandaag de dag zijn er lieden als de jodenhater Haman die alle Joden - althans de Zionisten die een eigen staat hebben gesticht en willen behouden - zoeken weg te vagen. <blockquote>''Es 3:6 Maar het was in zijn ogen verachtelijk om alleen aan Mordechai de hand te slaan, want zij hadden hem verteld [tot welk] volk Mordechai [behoorde]. En Haman zocht [een manier] om alle Joden, die in heel het koninkrijk van Ahasveros waren, het volk van Mordechai, weg te vagen.'' (HSV)</blockquote><blockquote>''Es 3:13 De brieven werden door ijlboden verzonden naar alle gewesten van de koning, [met het bevel] alle Joden weg te vagen, te doden en om te brengen, van jong tot oud, [met] de kleine kinderen en de vrouwen, op één dag, de dertiende van de twaalfde maand, dat is de maand Adar, en hun bezit te plunderen.''</blockquote>'''Bewaring.''' Hoewel al vele volken hebben opgehouden te bestaan, God zal het (voort)bestaan van Israël waarborgen. <blockquote>''Jer 31:35  Zo zegt de HEERE, Die de zon ten lichte geeft des daags, de ordeningen der maan en der sterren ten lichte des nachts, Die de zee klieft, dat haar golven bruisen, HEERE der heirscharen is Zijn Naam:  Jer 31:36  Indien deze ordeningen van voor Mijn aangezicht zullen wijken, spreekt de HEERE, zo zal ook het zaad Israëls ophouden, dat het geen volk zij voor Mijn aangezicht, al de dagen.  Jer 31:37  Zo zegt de HEERE: Indien de hemelen daarboven gemeten, en de fondamenten der aarde beneden doorgrond kunnen worden, zo zal Ik ook het ganse zaad Israëls verwerpen, om alles, wat zij gedaan hebben, spreekt de HEERE.'' (SV)</blockquote>'''Gelovig overblijfsel. ''' Te allen tijde heeft God echter een gelovig overblijfsel onder het volk Israël gelaten, een rest die Hem dient. In elke eeuw was er een overblijfsel naar de verkiezing van Gods genade. Tot het overblijfsel behoren de eerste discipelen van Jezus en alle gelovige Joden in alle eeuwen na Christus. Dezen behoren tot de gemeente van Jezus Christus, samen met de gelovigen uit de niet-Joodse volken.