Handelingen van de Apostelen: verschil tussen versies
k
→Bronnen
k (→Commentaar) |
k (→Bronnen) |
||
Regel 13:
== Ontwikkeling van de nieuwe bedeling ==
Evenals de Evangeliën slechts onvolledig vermelden hetgeen de Heer sprak en deed, alleen een bericht behelzen van zijn Zeven en Zijn bediening in verband met de aanvang van de christelijke bedeling, waarvan Hij het middelpunt is (Dan. 9:24; 2 Cor. 1:20; 1 Joh. 5:11), zo hebben wij in het boek Handeling geen volledige geschiedenis van de apostelen, maar slechts de mededeling van zulke gebeurtenissen, die de ontwikkeling van die bedeling hebben teweeggebracht. Daarom wordt breedvoerig stil gestaan bij hetgeen deze bedeling van de Mozaïsche (de bedeling van de wet van Mozes) onderscheidt en waardoor zij zo hevig werd bestreden. De christelijke bedeling ofwel de bedeling van Gods genade onderscheidt zich door de verkondiging van het evangelie van Gods genade en van „de onnaspeurlijke rijkdom van Christus”, eerst aan de Joden, maar ook aan de heidenen.
== Hoofdonderwerp van de prediking ==
In het boek Handelingen zien wij dat Jezus Christus het middelpunt is van de prediking der apostelen, als vervullende de beloften aan de vaderen gedaan (Hand. 3:24; 13:32; 26:6). Daarom ‚‚hielden zij niet op, dagelijks in in de tempel en bij de huizen te leren en Jezus Christus te verkondigen" (Hand. 5: 42).
Jezus Christus was steeds het middelpunt van Paulus redevoeringen. Van zijn bekering af predikte hij terstond Christus in de synagoge (Hand. 9: 20).
== Werk van de Heilige Geest ==
Regel 112 ⟶ 117:
Benjamin Elliott Nicholls, ''Handleiding bij het lezen van den Bijbel. Uit het Engelsch'' (Amsterdam: H. Höveker, 1863), blz. 377-382. Tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 17 dec. 2023.
== Voetnoot ==
| |||