Drankoffer: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Een '''drankoffer,''' ''drinkoffer'' of ''plengoffer'' was in bijbelse tijden een nevenoffer (bijkomende gave), waardoor meestal wijn aangeboden werd.
'''Eerst vermelding.''' Het pleng- of drankoffer komt in de Bijbel 't eerst voor in Gen. 35
'''Wijn.''' Het drankoffer bestond volgens de wet (Exod. 29: 40; Lev. 23: 13, 18; Num. 6: 15, 17; 15: 5, 10; 28: 7, vgl. 2 Kon. 16: 13; 1 Kron. 39: 21; 2 Kron. 29 : 35; Joël 1: 9, 13
De '''hoeveelheid''' wijn van het drankoffer
Het plengoffer werd meestal niet alleen aangeboden, maar zie Ge 35:14. Drankoffers waren met het spijsoffer de gewone '''toegift''' bij de uit viervoetige dieren bestaande brand- en dankoffers, dus bij de dagelijkse (Exod. 29: 40; Num. 28:7), de sabbatdaagse (Num. 28:9) en de feestdaagse (Num. 28 : 14; 29 : 6, 16, 24) brandoffers voor het gehele volk en bij de brandoffers van particulieren (private personen), maar niet bij zond- en schuldoffers.
Regel 17:
De Joodse rabbijnen zeggen, dat de priesters de wijn hebben gezouten, over de drankoffers bij de toonbroden.
Niet zozeer volgens het voorschrift der wet, als veel meer, naar het schijnt, overeenkomstig een oude volksgewoonte, werd op een buitengewone wijze op dagen van algemene boete '''water''' geschept en uitgegoten (1 Sam. 7: 6). Evenzo van buitengewone aard is het wateruitgieten van David (2 Sam, 23
Geheel afzonderlijk staat het in Richt. 6 : 20 vermelde geval, waar '''sop''' als drankoffer wordt gebracht.
| |||