Cimbaal: verschil tussen versies
geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 12:
Volgens Ps. 150: 5 schijnen er twee verschillende soorten van bekkens (cimbalen) bij de Godsverering in gebruik te zijn geweest: kleinere, luidklinkende en grotere, dofklinkende bekkens. Heel kleine bekkens gaven een hoger en zachter geluid gaven. [[Bestand:Sagattes.jpg|links|miniatuur|Vingercimbalen]]
De Joodse geschiedschrijver Josephus (Ant. 7, 12, 3) vermeldt slechts de laatste soort. Zij werden in elk geval met beide handen geslagen. Twijfelachtig is of men de kleinere bekkens - zoals die welke Egyptische danseressen met de duimen en de wijsvingers van iedere hand plegen samen te slaan - voor castagnetten of duimklappers mag houden.[[Bestand:Cymbales-E 12567-img 2793.jpg|miniatuur|432x432px|Cimbalen uit de Romeinse tijd.]]
'''Gebruik.''' Het gezang werd dikwijls alleen begeleid door cimbalen en pauken, vooral als er bij gedanst werd. Bij het snarenspel van de tempelmuziek bediende de voorganger zich van metalen bekkens (1 Kron. 15: 19). De cimbalen in en rond de tempel gebruikt, werden bespeeld door Levieten. Ze werden vaak in combinatie met andere instrumenten gebruikt.
'''Maat aangevend.''' De cimbalen behoren met de pauken, schellen (2 Sam. 6: 5) en triangels (1 Sam. 18: 6; Statenvertaling: 'muziekinstrumenten') tot de levenmakende instrumenten, die niet dienen, zoals snaar- en blaasinstrumenten, tot het leiden van de melodie, maar alleen om de maat te doen uitkomen. Het slaan van de bekkens en pauken verving dus het aangeven van de maat door het klappen van de handen.
| |||