Evangelie naar Johannes: verschil tussen versies
k
→Wondertekenen van de Heiland
k (→Datering) |
|||
Regel 1:
Het '''evangelie naar Johannes''' (ook genoemd 'evangelie van Johannes', 'evangelie volgens Johannes', 'Johannesevangelie') is het vierde boek in het [
De naam Johannes betekent: "van God geschonken" of "God is genadig". Uit genade zond God Zijn Zoon en gaf Hem aan de mensenwereld, opdat zij niet veroordeeld, maar behouden werd.<blockquote>''Joh 3:16 Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Joh 3:17 Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou oordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.'' (TELOS)</blockquote>Het is het evangelie waarin de Heer Jezus als de Zoon van God, door de Vader gezonden, wordt voorgesteld. De Vader wordt geopenbaard in de Zoon, zowel in diens woorden en werken. In de verwerping van de Zoon werd de Vader afgewezen. Volgend op de terugkeer van de Zoon naar de Vader die Hem naar de aarde gezonden had, moest de Heilige Geest van de Vader in Diens naam gezonden worden. Zie Joh. 14-16.
Regel 29:
De joden, 'de zijnen,' hebben Hem niet aangenomen; maar wie Hem aannamen heeft Hij macht gegeven om kinderen van God te worden. De Heer werd hun een middelpunt: 1. Zijn verblijfplaats een verblijfplaats voor hen; 2. Hij is de Degeen die zij hierbeneden hebben te volgen; 3. Hij is de hoop van Israël.
Een glimp van Zijn heerlijkheid in het [
'''Joh. 2''' De bruiloft in Kana. Tempelreiniging.
Regel 37:
* 2:18-22 Jezus bevraagd naar aanleiding van zijn optreden
* 2:23-25 Velen geloven in Jezus om de tekenen die Hij doet. Jezus vertrouwt zich echter niet aan hen toe.
Dit hoofdstuk geeft een voorafbeelding van de Vrederijkszegen in het bruiloftsfeest: Jezus is de bron van het 'goede wijn' - de beste vreugde - toen de wijn van Israël was opgeraakt; Zijn goddelijk recht om de tempel te reinigen zou worden bewezen door Zijn kracht om de tempel van Zijn lichaam weer op te richten, waarna, voor een tijd, de stenen [
'''Joh. 3''' De noodzakelijkheid van de wedergeboorte en het verhoogd worden van de Heer, met de slang in de woestijn als voorbeeld. Het getuigenis van Johannes de doper aangaande de Zoon van God.
Regel 45:
De mens, zoals hij van nature is, zelfs al is hij voornaam en bevoorrecht als Nicodemus, moet door het werking van de Geest en het Woord van God opnieuw, nu geestelijk, geboren worden, teneinde het Koninkrijk van God te kunnen zien en binnengaan. Hij moet geboren worden uit water en Geest. Wat uit de Geest geboren is, is geest, in tegenstelling tot vlees, en het water betekent ongetwijfeld het woord van God in zijn zedelijke werking, vgl. Joh 15: 3; 1 Petrus 1:23. Dit had 'de leraar van Israël' moeten weten uit de profetische aankondiging in Eze 36:25 enz. aangaande de aardse zegen. Maar de Heer gaat spreken van hemelse dingen. De mens, die een zondaar is, kan door het geloof in de Zoon van God - in diens verhoging aan het kruis het tegenbeeld van de koperen slang - behouden worden en eeuwig leven ontvangen. Hier vernemen wij voor het eerst het getuigenis van de liefde van God tot de wereld, en Zijn doel met de mens in het geven van Zijn enige Zoon, namelijk dat wie in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. De liefde van God is niet beperkt tot de Joden ("de wereld... ieder die in Hem gelooft", Joh. 3:16).
Johannes de Doper legt een volgend en ontroerend getuigenis af aangaande Jezus. Johannes' blijdschap wordt vervuld door het horen van de stem van de Bruidegom, hoewel hijzelf ten opzichte van de Heiland minder moet worden. De laatste twee verzen zijn ongetwijfeld<
'''Joh. 4''' Gesprek met een Samaritaanse vrouw. De stervende zoon van een hoveling genezen.
* 4: 1-42 Uit Judea komt de Heer Jezus aan de bron van Jacob, bij de Samaritaanse stad [
* 4: 43-54 Het tweede wonder in [[Kana]] in [[Galiléa]]: een zoon van een hoveling, die op sterven ligt, wordt gezond.
De Heer verlaat Judea en moet op Zijn weg naar Galilea door Samaria. Bij Sichar, aan de bron van Jacob, ontmoet Hij een vrouw, die al vijf mannen heeft gehad. De Heer spreekt over God als een gever en zegt dat hij bereid is haar levend water te geven. Wie dat water ontvangt, krijgt in zich een bron die springt tot in het eeuwige leven. Ongetwijfeld doelt de Heer op "de Geest des levens in Christus Jezus"(Rom. 8:2), een bron van blijvend geluk in het binnenste. God de Vader, die geest is, zoekt mensen die Hem aanbidden in geest en waarheid. Door het getuigenis van de vrouw, wier levenslot de Heer blijkt te kennen, en door de woorden van de Heer zelf, komen vele Samaritanen in Sichar tot geloof.
Na een verblijf van twee dagen in Sichar reist de Heiland door naar [
'''Joh. 5''' Een teken te Jeruzalem: genezing van een verlamde bij het badwater Bethesda op de sabbat en Jezus’ verantwoording aan de Joden.
Regel 71:
Wat volgt heeft betekenis voor het heden. De Zoon des mensen is het ware brood uit de hemel, en het werk van God dat mensen kunnen doen is geloven in de Zoon. Er is een tegenstelling tussen het manna en het nieuwe en hemelse voedsel. "Indien iemand zal eten van dit brood hij zal in eeuwigheid leven." Het leven wordt hier voorgesteld als iets dat men zich toeeigend door het eten van hemels voedsel, in plaats van als de levendmakende kracht van de Zoon van God zoals in het vorige hoofdstuk (Joh. 5). Maar voor dit toe te eigenen leven moest Christus sterven - Zijn vlees geven voor het leven van de wereld. "Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en Ik zal hem opwekken op de laatste dag." We moeten ons voeden met een gestorven Heiland. Zijn dood is ons het leven. Dit schijnt een hard woord, maar het is een woord van leven.
'''Joh. 7''' De Heer Jezus komt niet openlijk in Jeruzalem op het [
* 7: 1-9 Jezus’ broers moedigen Jezus aan op te treden in Judea
* 7: 10-53 Jezus op het loofhuttenfeest
De aardse zegen, waarvan het Loofhuttenfeest een voorafschaduwing is, wordt uitgesteld, omdat Christus wordt afgewezen; zelfs Zijn broers geloven niet in Hem. Maar de grote dag van het Loofhuttenfeest is de achtste, die symbolisch staat voor de dag van de nieuwe schepping en van de eeuwige zegen. Hiervan is de [
'''Joh. 8''' De overspelige vrouw. De Heer verworpen.
Regel 102:
De heerlijkheid van de Zoon van God wordt geopenbaard door de opwekking van Lazarus: Jezus is de opstanding en het leven. Tegelijkertijd ontstaat een crisis als gevolg van zijn invloed op de Joden. De leiders van het volk zweren daarom samen. De voorzitter van de Raad, de hogepriester, beslist dat het nuttig was, dat één mens sterft voor het volk en niet het hele volk omkomt. De hogepriester sprak dit onder ingeving van Boven, en de Geest voegt toe: "en niet alleen voor het volk, maar opdat Hij ook de verstrooide kinderen van God tot een zou vergaderen" (Joh. 11:52).
'''Joh. 12'''. Jezus voor zijn
* 12: 1 - 19 De zalving van de Heer door Maria bij een maaltijd voor Hem aangericht. De glorieuze intocht van de Heer in Jeruzalem op een veulen.
* 12: 20 - 50 De Grieken; de Heer zou de kruisdood sterven; zijn toespraak tot de menigte.
Regel 141:
== Auteur, plaats, lezers ==
Het evangelie is geschreven door één van Jezus' leerlingen en apostelen, [
Johannes schijnt zijn evangelie voor christenen en niet-christenen beide te schrijven (vgl. Joh. 20:31 "deze zijn geschreven opdat u gelooft dat Jezus is de Christus") in Klein-Azië.
Regel 148:
== Datering ==
Het evangelie volgens Johannes is waarschijnlijk geschreven tussen de jaren 60 en 95<
Er zijn gronden om het geschrift te dateren '''ná de verwoesting''' van Jeruzalem (70 n.C.) in de laatste decennia van de 1e eeuw:
1. overgeleverd getuigenis (uit de 2e eeuw: Polycarpus, die Johannes gekend heeft; [
2. het beschouwend karakter van dit evangelie past bij Johannes' ouderdom<
Er zijn echter sterke argumenten voor een datering '''vóór de verwoesting''' van Jeruzalem.
1. Zo schrijft Johannes dat er in Jeruzalem aan de Schaapspoort een vijver is (tegenwoordige tijd), bijgenaamd Bethesda, waarin toenmaals een menigte zieken lag (verleden tijd). Dit wijst erop dat de vijver nog bestond toen Johannes deze woorden schreef. <blockquote>''Joh 5:1 Daarna was er een feest van de Joden, en Jezus ging op naar Jeruzalem. Joh 5:2 Nu is er in Jeruzalem aan de Schaapspoort een vijver, die in het Hebreeuws bijgenaamd wordt Bethesda, met vijf zuilengangen. Joh 5:3 Daarin lag een menigte zieken, blinden, kreupelen, verdorden, die wachtten op de beroering van het water. (TELOS)''</blockquote>2. Een tweede argument voor een vroege datering is dat er nergens in het evangelie melding wordt gemaakt van de verwoesting van Jeruzalem en de tempel (70 n.C.). Het ligt niet voor de hand dat Johannes deze verwoesting van het godsdienstig centrum der joden onvermeld zou laten.
Volgens sommigen is het evangelie geschreven in de jaren '60 van de 1e eeuw<
== Verhouding tot de andere Evangeliën ==
Elk van de vier evangeliën (Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes) heeft zijn eigen karakteristiek, zie hiervoor [
Het Johannesevangelie lijkt kennis van de gebeurtenissen verhaald in de andere evangeliën te veronderstellen. Het gaat niet zozeer in op de biografische gegevens - Jezus' geboorte bijvoorbeeld wordt niet verhaald - en ambtelijke heerlijkheden van Christus, als wel op zijn persoonlijke heerlijkheid als de eeuwige Zoon van de Vader die de Schepper, Onderhouder, het Licht en het Leven is en het eeuwig leven geeft aan hen die in Hem geloven (Joh. 20:31). Johannes vermeldt zeven wonderen door de Heer verricht. De meeste van deze machtsopenbaringen worden door de andere evangelisten niet meegedeeld.
Regel 168:
== Wondertekenen van de Heiland ==
Het evangelie naar Johannes vermeldt zeven wondertekenen door de Heer Jezus vóór zijn kruisdood verricht. (Sommigen tellen de wonderbare visvangst mee en komen tot acht wonderen.) Ze tonen de grootheid en heerlijkheid van de Heer Jezus en Zijn vader. Alle voorzien ze in een behoefte of nood van een of meer mensen. Twee van de zeven wonderen - de spijziging van een menigte en het lopen over de zee met het stillen van de storm (Joh. 6) - zijn ook in andere evangeliën opgetekend; vijf uitsluitend door Johannes. We willen de aandacht op deze zeven wonderen vestigen<
# <u>De verandering van water in wijn</u>: de Heer Jezus is de bron van vreugde. In Joh. 2:1-11 wordt het eerste wonder genoemd, dat gebeurde bij de bruiloft te Kana. De Heer Jezus voorkwam dat de feestvreugde verstoord werd doordat wijn ontbrak. Hij veranderde water in wijn. Wijn is in de Schrift een beeld van vreugde. Hier zien we onze Heer als de bron van vreugde. Uit gezang 75:2: ''"Jezus, bron van hemelvreugde,die ons hart eens smaken zal,wat ons ooit op aard verheugde,U verheugt ons bovenal".''▼
1. <u>De verandering van water in wijn</u>: de Heer Jezus is de bron van vreugde.
# Genezing van de zoon van een hoveling: de Heer Jezus als bron van troost Het tweede wonder vinden we in Joh. 4:46-54. Daar is sprake van een radeloze, bedroefde vader, die een doodzieke zoon heeft en bij de Heer komt met het verzoek zijn zoon gezond te maken. Deze vader is hier aan het juiste adres. Daarin is hij een voorbeeld voor ons, als wij met ziekte te kampen hebben. De Heer spreekt een woord en op hetzelfde moment is de zoon bevrijd van de koorts en is het levensgevaar geweken. Voor de vader en de zijnen is de Heer hier een bron van troost.▼
# Genezing van een 38-jarige zieke in Bethesda: de Heer Jezus als bron van kracht Het derde wonder heeft in Jeruzalem plaats (Joh. 5:1-8), waar een krachteloze man al 38 jaren wacht op iemand, die hem op het juiste moment kan helpen. Deze man is in zekere zin een beeld van ieder natuurlijk mens. Ook wij waren immers krachteloos (Rom. 5:6), en we konden onszelf niet uit deze hopeloze toestand bevrijden. Maar de Heer gaf ons kracht om op te staan en te wandelen tot zijn eer. Hij is de bron van kracht, zoals ook uit dit wonder blijkt.▼
▲
# Spijziging van een menigte: de Heer Jezus als bron van geestelijk voedsel Het vierde wonder wordt in Joh. 6:4-14 vermeld. Vijfduizend mannen werden door de Heer Jezus van voedsel voorzien; Hij gebruikte de aanwezige vijf broden en twee vissen om allen te verzadigen. Er was overvloed zodat nog twaalf korven niet brokken overbleven. Zo voorzag de Heer in de stoffelijke behoeften van zijn volgelingen. En zo doet Hij nog steeds. Hij is immers een onderhouder van alle mensen, inzonderheid van de gelovigen (1 Tim. 4:10). Ook in geestelijke opzicht echter wil Hij door Gods Woord voedsel voor de ziel geven, elke dag opnieuw.▼
''"Jezus, bron van hemelvreugde,''
# Jezus loopt op de zee en stilt de storm: de Heer Jezus als bron van macht Het vijfde wonder, dat ons in Johannes wordt genoemd heeft plaats als de discipelen in nood verkeren op de onstuimige zee (Joh. 6:16-21). Door de aanwezigheid van de Heer Jezus in het schip werden de golven tot bedaren gebracht (vgl. Matth. 14:32). 't Is te begrijpen, dat de discipelen bij een andere gelegenheid vol verbazing uitriepen: "Wie is toch deze, dat Hij zelfs de winden en het water gebiedt en zij hem gehoorzamen?" (Luk. 8:25). De Heer getuigde vóór zijn hemelvaart van Zichzelf: "Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde" (Matth. 28:18). ▼
''die ons hart eens smaken zal,''
# Een blindgeborene het gezicht gegeven: de Heer Jezus als bron van licht Het zesde wonder wordt in Joh. 9:1-7 beschreven. Hier geldt het een blindgeborene, die de door de Heer gegeven opdracht uitvoerde en ziende werd. Nooit was een blindgeborene ziende geworden (vs. 32)! Toen de genezene voor het eerst de Heer Jezus zag, en Hem herkende als Degene door wie hij ziende was geworden, kwam hij tot de ontdekking, dat de Heer Jezus de Zoon van God was. "En hij aanbad Hem" (vs. 38). Ook wij kunnen persoonlijk getuigen: "Gij hebt mijn duist're ogen bestraald met Goddelijk licht". Hij gaf ons ogen om Hem te zien met heerlijkheid en eer gekroond. Het zien op Hem brengt ook ons tot aanbidding. Bij dit zesde wonder openbaart de Heer zich als de bron van het licht.▼
''wat ons ooit op aard verheugde,''
# De opwekking van Lazarus: de Heer Jezus als bron van leven Dit laatstgenoemde, zevende wonder heeft plaats bij het graf van Lazarus (Joh. 11:36-44). Lazarus, een vriend van de Heer Jezus, was gestorven. De Heer stond met ontferming bewogen bij zijn graf en Hij sprak het machtwoord uit: "Lazarus, kom naar buiten!" Het leven keerde terug. Dit zevende wonder laat ons Hem zien als de bron van het leven, overeenkomstig zijn woorden: "Ik ben de opstanding en het leven" (Joh. 11: 25).▼
''U verheugt ons bovenal".''
2. <u>Genezing van de zoon van een hoveling</u>: de Heer Jezus als bron van troost
▲
3. <u>Genezing van een 38-jarige zieke in Bethesda</u>: de Heer Jezus als bron van kracht
▲
4. <u>Spijziging van een menigte</u>: de Heer Jezus als bron van geestelijk voedsel
▲
5. <u>Jezus loopt op de zee en stilt de storm</u>: de Heer Jezus als bron van macht
▲
6. <u>Een blindgeborene het gezicht gegeven</u>: de Heer Jezus als bron van licht
▲
7. <u>De opwekking van Lazarus</u>: de Heer Jezus als bron van leven
▲
Deze wonderen tonen ons de Heer als de Machtige, die bereid was hulpbehoevenden te helpen: soms individuele mensen, soms vele duizenden tegelijk. Zoals Hij dat op aarde deed, zo wil Hij ook in onze tijd vanuit de hemel tonen, dat Hij nog altijd bereid is hen te helpen die zijn hulp nodig hebben. Welk een voorrecht zulk een Heiland te kennen! Van harte kunnen we zingen: "Dier'bre Jezus, U te kennen, is mij meer dan alles waard!"
Regel 216 ⟶ 241:
In dit artikel is, onder toestemming, in augustus 2010 tekst gebruikt uit: H. Moll, ''Wat zegt Gods Woord over …?'' Deel 3. Oostburg: Uitgeverij Pieters, z.j.
Inleiding tot het evangelie in de [
''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. 'John, the Gospel by'. Tekst van dit lemma is vertaald en verwerkt.
| |||