Tammuz
Tammuz, ook geschreven Thammuz, Thammoez of Tammoez, was een Kanaänitische en Babylonische herders- en vruchtbaarheidsgod. Een Hebreeuwse maand is naar hem vernoemd.
Afgod
Hij wordt in de Bijbel genoemd in Ezech. 8:14.
Eze 8:14 Toen bracht Hij mij bij de ingang van de poort van het huis van de HEERE die aan de noordkant is, en zie, daar zaten vrouwen die de Tammuz beweenden. (HSV)
De naam is afgeleid van het Soemerisch dDumuzi = "de goede zoon"[1].
Tammuz was in onder meer de Babylonische en Kanaänitische mythologie een herdersgod, de god van de vegetatie en de oogst en derhalve een vruchtbaarheidsgod, die beurtelings opkwam en stierf zoals het graan[1].
Tammuz stierf een vroegtijdige dood, hoewel hij later weer uit de dood opstond. Op veel plaatsen in het Nabije Oosten werd de dood van Tammuz bij herhaling beweend. Zelfs in Jeruzalem zag de profeet Ezechiël op het terrein van de tempel vrouwen wenen om de dood van Tammuz. In de steden van Fenicië werd elk jaar dagen achtereen het feest van Tammuz' dood en opstanding ijverig gevierd. [2] De feesten van Tammuz waren eigenlijk treurfeesten, die overgingen in vreugdefeesten over versterven en herleven van de natuur[3].
Op grond van de aangehaalde Schriftplaats en dat de maand Tammuz in de zomer viel, neemt men aan dat het feest in de zomer plaatsvond. Ook diverse gevonden klaagliederen bevestigen dat het een laatste oogstfeest was[1].
Naar hem vernoemd is de Hebreeuwse maand Tammuz.
Dezelfde als Hadad?
Tammuz zou in Syrië genoemd zijn Hadad, en geïdentificeerd zijn met de god Rimmon. Hadad was een jeugdige zonnegod, de zoon en bruidegom van de Babylonische Ishtar, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid.
Ook in Hiërapolis en Aleppo stond hij bekend als Hadad of Dadi, terwijl hij in heel Klein-Azië werd aanbeden onder de naam Attys, 'de herder van de blinkende sterren.'
In Hadad-Rimmon in de vallei van Jizreël vond dan jaarlijks een rouwen om de dood van Hadad-Rimmon plaats, hoewel hij na zijn dood was opgestaan.
Maand Tammuz
De maand, vernoemd naar de god Tammuz, wordt niet met name genoemd in de Bijbel; wel vinden wij de verwijzing "de vierde maand" (Jer. 39:2; Zach. 8:19).
Het vasten op de 17de Tammuz (Zach. 8:19) wordt ook heden ten dage nog gevierd en wordt שבעה עשר בתמוז, Shivah Asar b'Tammuz genoemd en luidt het begin aan van een drie weken lange rouwperiode die eindigt met Tisha B'Av.
Meer informatie
Tammuz, op Bijbelaantekeningen.nl.
Bronnen
Hadad-Rimmon. Enige tekst hiervan is overgenomen en onder wijziging verwerkt op 13 mei 2023.
Tammuz (maand), op Bijbelaantekeningen.nl. Tekst hiervan is met toestemming overgenomen en onder wijziging verwerkt op 20 juli 2023.
Tammuz, op Bijbelaantekeningen.nl. Tekst hiervan is met toestemming overgenomen en onder wijziging verwerkt op 20 juli 2023.