Voorspraak

Een voorspraak is een verdediger, iemand die de zaak van een ander op zich neemt, hem te hulp komt en in het gericht bijstaat.

De Heer Jezus was en is een Voorspraak voor zijn leerlingen. Na zijn hemelvaart kwam een andere Voorspraak om de leerlingen op aarde bij te staan: de Heilige Geest (Joh 14:16,26 15:26 16:7). Deze staat de leerlingen onder alle strijd bij en leidt hen in de waarheid.

Joh 14:16 En Ik zal de Vader vragen en Hij zal u een andere Voorspraak geven, opdat Die met u zal zijn tot in eeuwigheid: Joh 14:17 de Geest van de waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, omdat zij Hem niet aanschouwt en Hem niet kent; u kent Hem, omdat Hij bij u blijft en in u zal zijn. Joh 14:18 Ik zal u geen wezen laten blijven. Ik kom tot u. (TELOS)

Het Griekse woord vertaald door ‘voorspraak’ is ‘parakletos’ (vernederlandst: “parakleet”), dat “erbij geroepene” betekent: iemand die erbij geroepen is om bijstand te verlenen. Het Latijnse woord “advocatus” (Ned. “advocaat”) betekent eveneens “erbij geroepene”. Het Griekse woord ‘parakletos’ komt in het Nieuwe Testament alleen voor in de geschriften van Johannes.

"Parakletos" wordt verschillend vertaald in Nederlandse bijbelvertalingen. De Statenvertaling, Herziene Statenvertaling, NBG51-vertaling, Lutherse vertaling en Voorhoeve-vertaling (1966) vertalen door ‘Trooster’. De Willibrord-vertalingen uit 1978 en 1995 en de vertaling van Canisius hebben ‘helper’. De Nieuwe Bijbelvertaling van 2004 heeft ‘pleitbezorger’. Het Boek heeft ‘plaatsvervanger’. Naardense vertaling heeft ‘gids-en-helper’. De Telos-vertaling heeft ‘voorspraak’.

Na Zijn hemelvaart is de ook de Heer Jezus nog altijd onze Voorspraak. Hij is het bij de Vader.

1Jo 2:1 Mijn kinderen, ik schrijf u deze dingen opdat u niet zondigt. En als iemand zondigt, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige; (TELOS)