Wijngaard
Een wijngaard is een tuin, plaats waar druiven gekweekt worden[1]. Het woord is gevormd van wijn en gaarde.
In Jes. 5, Matth. 21 en Marc. 12 lezen wij over het aanleggen van een wijngaard in het oude Israël. Wie een wijngaard wilde aanleggen, groef de grond met een houweel goed om, en zuiverde die van stenen, en legde die door middel van muren terrasvormig aan, opdat de aarde niet zou wegspoelen. Om de plaats werd een geul gegraven[2]. De wijngaard werd verder door hekken of muren omgeven. Deze omheining diende ter bescherming tegen het vee en het wild gedierte, vooral tegen de wilde zwijnen.
De jonge wijnstokken werden in rijen uitgeplant en de takken werden ondersteund. Ook werd er een wachttoren gebouwd, van waaruit men dieven en vossen in de gaten kon houden.
Jes 5:1 Nu zal ik mijn Beminde een lied mijns Liefsten zingen van Zijn wijngaard; Mijn Beminde heeft een wijngaard op een vetten heuvel. Jes 5:2 En Hij heeft dien omtuind, en van stenen gezuiverd, en Hij heeft hem beplant met edele wijnstokken; en Hij heeft in deszelfs midden een toren gebouwd, en ook een wijnbak daarin uitgehouwen; en Hij heeft verwacht, dat hij goede druiven zou voortbrengen, maar hij heeft stinkende druiven voortgebracht. (SV)
Mt 21:33 Hoort een andere gelijkenis. Er was een heer des huizes die een wijngaard plantte, en hij zette er een omheining omheen, groef een persbak daarin en bouwde een toren; en hij verhuurde hem aan landlieden en ging buitenslands. Mt 21:34 Toen nu de tijd van de vruchten was genaderd, zond hij zijn slaven naar de landlieden om zijn vruchten te ontvangen. (Telos)
De wijngaard is in de Evangeliën een zinnebeeld van het koninkrijk van God in zijn toenmalige en huidige vorm op aarde (vgl. Matth. 21:41, 43 ‘andere landlieden’), als een plaats waar aan mensen gearbeid wordt opdat zij (meer) vrucht dragen. In de uitdrukking ‘arbeiden in de wijngaard des Heren’ (vgl. Matth. 20) heeft men ‘wijngaard’ dan ook figuurlijk te verstaan[3]. In Jezus’ gelijkenis van de onrechtvaardige wijnbouwers (landlieden) treed hij op als de zoon van de Eigenaar, die de vruchten komt ontvangen.
Mt 21:38 Toen de landlieden echter de zoon zagen, zeiden zij onder elkaar: Deze is de erfgenaam, komt, laten wij hem doden en zijn erfenis in bezit nemen. Mt 21:39 En zij grepen hem, wierpen hem buiten de wijngaard en doodden hem. (Telos)
Het is te meer bedroevend dat juist Hij is buitengeworpen, daar hij in een ander opzicht de meest vruchtbare arbeider in Gods wijngaard was (en is).
Bronnen
Ontdek de Bijbel. Uitgever: Importantia Publishing. Is ook een onderdeel van de Online Bible, bijbelstudiesoftware van dezelfde uitgever.
Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting) : met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Jes. 5:1. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 24 okt. 2019.
Voetnoten
- ↑ Aldus Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie, jaar 2000.
- ↑ Ontdek de Bijbel. Uitgever: Importantia Publishing. Is ook een onderdeel van de Online Bible, bijbelstudiesoftware van dezelfde uitgever.
- ↑ Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie, jaar 2000, verstaat onder deze uitdrukking: ‘een geestelijk ambt waarnemen’.