Geba

Geba (soms ook genoemd Gaba of Gibea) was een Levietenstad in Benjamin, niet te verwarren met Gibeon en Gibea, twee andere steden in Benjamin.

De plaatsnaam betekent ‘hoogte’ of ‘heuvel’. Hij wordt 19x genoemd in het Oude Testament.

Geba is het tegenwoordige ‘Jeba’, 9 km ten noord-oosten van Jeruzalem en 5 kilometer van Gibea.

Zij ligt op de top van een sterke terrasheuvel, op de rand van Wadi Suweinit. Zij ziet naar het noordoosten uit op het 3 km verderop gelegen dorp van het oude Michmas, het tegenwoordige Mukhmas, dat 11 km noordoostelijk van Jeruzalem ligt. Tussen beide Geba en Michmas ligt de diepe kloof van Wadi Suweinit, 1 Sam. 14:4v.

Bij Geba legerde Saul zich voor zijn eerste strijd tegen de Filistijnen (1 Sam. 13:19), die bij Michmas lagen.

Koning Asa van Juda versterkte de stad als een grensvesting tegen het noordelijke koninkrijk van Israël (1 Kon. 15:22; 2 Kron. 16: 6). Zij lag kennelijk op de noordelijke grens van het koninkrijk Juda (2 Kon. 23: 8 ; zie ook Zach. 14:10). Zij beschermde een secundaire weg naar Jeruzalem. De Assyrische invasie volgde deze weg (Jes. 10:29).

Na de ballingschap was Geba weer bewoond (Ezra. 2:26; Neh. 7:30) door Benjaminieten (Neh. 11:31) en Levitische zangers (Neh. 12:29).

Toekomst. In de toekomst zal het land rondom Jeruzalem tot een vlakte worden, van het noordelijk gelegen Geba tot Rimmon toe, dat ten zuiden van Jeruzalem ligt.

Zac 14:10 Dit ganse land zal rondom als een vlak veld gemaakt worden, van Geba tot Rimmon toe, zuidwaarts van Jeruzalem; en zij zal verhoogd en bewoond worden in haar plaats; van de poort van Benjamin af, tot aan de plaats van de eerste poort, tot aan de Hoekpoort toe; en [van] den toren van Hananeel, tot aan des konings wijnbakken toe. (SV)

Bron

Bromiley, Geoffrey W . The International Standard Bible Encyclopedia, Herziene uitgave. Wm. B. Eerdmans, 1988, 2002, s.v. Geba