Juda (koninkrijk)
Juda is, na de scheuring van het rijk Israël in het jaar 936 v.Chr., de naam van het zuidelijke rijk of Tweestammenrijk, het rijk van de twee stammen Juda en Benjamin. De hoofdstad van het zuidelijke koninkrijk Juda was hoofdstad. De naam “Juda” komt van het stamgebied van de nakomelingen van Juda, één van de twaalf zonen van Jacob. De naam “Juda” betekent “lofprijs”, “hij voor wie de HEER geprezen wordt” (Gen. 29:34) of “die wordt geprezen” (Gen. 49:8). Van “Juda” is de naam jood afgeleid, Jer. 32:12; 34:9, 44 : vgl. 2 Kon. 25:25, e. a.
Na de scheuring van het rijk zette zich het koningschap van Davids huis in Juda vast, dat nu als zelfstandig koninkrijk optreedt, in vereniging met den stam Benjamin, 1 Kron. 12:16, 29, 1 Kon. 12:20 v., 2 Kron. 11:1, met een deel der inwoners van Simeon, 2 Kron. 11:13 v., 15:9, 1 Kon. 12:17 en, een tijdlang, ook met een deel van Efraïm en Manasse, 2 Kron. 13:9, 15:8 v., 31:1, 6.
Tweemaal, onder Amazia en Achaz, werd Juda door Israël overweldigd, maar overigens bleek Juda wel tegen Israël opgewassen, ofschoon het echter nimmer die staatkundige betekenis verkreeg als het Noordelijke rijk.
In tegenstelling met Israël, waarin de troonwisselingen en omwentelingen menigvuldig waren, blijft in juda het geslacht van David door geregelde troonsopvolging aan het bewind, en terwijl van de koningen van Israël geen enkele de Heer in waarheid vreesde, zijn er onder die van juda mannen van uitnemende godsvrucht geweest.
Was reeds in 't 6de jaar van Hiskia's regering Israël weggevoerd naar Assyrië, spoedig begon ook Juda's macht te tanen. Josia, Manasse's kleinzoon trad als reformatiekoning op, maar hij kon het bederf van de volksgeest niet stuiten, zodat het oordeel van God niet kon uitblijven. Josia werd bij Megiddo door Farao Necho verslagen. Nadat Jojakim, zijn oudste zoon, door Necho koning gemaakt was, wordt Egypte met de daarna schatplichtige landen aan Babel onderworpen.
Na 3 jaren Babel gediend te hebben, rebelleert Jojakim tegen Nebukadnezar. Gevolg: eerste wegvoering, waarbij Daniël en de 3 jongelingen (606 v.C.).
Onder Jojachim, zijn zoon, neeft de tweede wegvoering plaats, waarbij Ezechiël (598 v.C.).
Zedekia, een jongere zoon van Josia, regeert, als vasal van Babel, 11 jaar: rebelleert, tegen Jeremia's waarschuwing in, ondertussen hulp verwachtend van Egypte. Na een beleg van 11/2 jaar bezwijkt jeruzalem voor de Babylonische overmacht. Zedekia's zonen werden voor zijn oogen geslacht, daarna hij zelf blind gemaakt, en naar Babel verbannen. Derde wegvoering (588 v.C.). Alleen de armsten werden in het land overgelaten onder Gedalja als landvoogd, die echter reeds na 2 maanden werd vermoord.
Landschap
{{#widget:Vimeo| id=23769619|width=800|height=600}}
Video: Judese heuvellandschap; Bethlehem, Herodion, Hebron. Duur: 6 minuten. Engels gesproken. op Vimeo.com
Het Judese laagland (Hebr. 'Schefela') is het lagere heuvelachtige landschap tussen de bergen van Juda en het vroegere land der Filistijnen in de kustvlakte.
{{#widget:Vimeo| id=23768474|width=800|height=600}}
Video: Judese heuvellandschap; Bethlehem, Herodion, Hebron. Duur: 8 minuten. Engels gesproken. op Vimeo.com
Koningen van Juda
Over het koninkrijk van Juda hebben twintig koningen geregeerd, van de 10e tot de 6e eeuw v.C., van 930 - 586 v.C. Na de scheuring van het ongedeelde (12 stammen-) rijk Israël was Rehabeam de eerste koning van Juda, het rijk van de stammen Juda en Benjamin. Zedekia was de laatste koning, tot de verwoesting van Jeruzalem in 586 v.C.
Bron
Voor de eerste versie van dit lemma is gebruik gemaakt van tekst uit Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche Volk s.v. Juda. Kampen: Kok, 1925.