Asa

Uit Christipedia

Asa is in de Bijbel de naam van een koning van Juda en van een Leviet. Koning Asa deed wat goed en recht was in de ogen van God.

De eerstgenoemde Asa was de zoon en opvolger van koning Abia van Juda. De moeder van Asa was Maächa, een dochter van Abisalom (1 Kon. 15:10).

Koningshuis van David
David
 
Bathseba
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Salomo
 
Naäma
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rehabeam
 
Maächa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abia(m)
 
Maächa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Asa
 
Azuba
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Josafat
 
?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Joram
 
Athalia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ahazia
 
Zibja
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Joas
 
Joaddan
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Amazia
 
Jecholia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Uzzia
 
Jerusa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jotham
 
?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Achaz
 
Abia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hizkia
 
Hefziba
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Manasse
 
Mesullemet
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Amon
 
Jedida
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Josia
 
Hamútal
 
Zebudda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jóahaz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jojakim
 
Nehusta
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jojachin
 
 
 
 
 
Zedekía

Asa werd koning over Juda in het 20e regeringsjaar van Jerobeam I (1 Kon. 15:9). Asa regeerde 41 jaren te Jeruzalem (1 Kon. 15:10), van 912-870 v. Chr.[1].

1100 - 1000 v.C. < Israël 1000 - 900 v.C.[2] > 900 - 800 v.C.
BaësaNadabAsaAbiaJerobeam ISisakRehabeamSisakSalomoDavid
1000 - 900 v.C. < Israël 900 - 800 v.C.[3] > 800 - 750 v.C.
JoahazJoas (koning van Juda)JoëlAthaliaAhazia (koning van Juda)JehuHazaëlJoram (koning van Juda)ElisaJoram (koning van Israël)Ahazia (koning van Israël)BenhadadEliaJosafatAchabOmriZimriElaBenhadadBaësaAsa

Hij deed wat goed en recht was in de ogen van God (2 Kron. 14:2). In zijn dagen was het land tien jaren stil, vredig (2 Kron, 14:2; 14:5-7), want God gaf hem rust (2 Kron 14:6).

Hij is gunstig bekend door zijn afkeer van de afgoderij, die in hem een ijverige bestrijder vond. Hij zette zelfs zijn moeder Maächa als koningin af, omdat zij een afgrijselijke afgod gemaakt had (1 Kon. 15:13; 2 Kron. 15:16). Hij vermaande het volk van Juda dat zij Jahweh, de God van hun vaders, zouden zoeken en Zijn wetten en geboden zouden doen (2 Kron. 14:4).

Ook zorgde hij voor de versterking van het tweestammenrijk door het bouwen van vestingen en het verslaan van de Ethiopiërs (Koesjieten). Met de hulp van God, die hij aanriep, versloeg hij het machtige leger van de Koesjiet Zerah bij de stad Maresa, in de laagvlakte van Juda (2 Kron. 14:9v). Het leger van Asa joeg het verslagen leger na tot Gerar, en sloeg en beroofde alle steden rondom die Filistijnse stad.

In het 15e jaar van zijn regering, ca. 897 v.C., trad zijn volk in een verbond, zij zwoeren een eed dat zij God zouden zoeken (2 Kron. 15:10v).

Gedurende zijn regering was er oorlog met Baësa, de koning van Israël. In een oorlog met Baësa zocht hij tegen Gods wil hulp bij Benhadad I, de koning van Syrië, waartegen de profeet Hanani hem te vergeefs waarschuwde. Asa nam steden van Efraïm in, die van het tienstammenrijk waren (2 Kron. 17:2).

Het volk eerde en beminde hem.

Hij stierf in het 41e jaar van zijn regering (2 Kron. 16:13), circa 870 v.C., en werd begraven in de stad van David. Zijn zoon Josafat, die zijn vrouw Azuba hem geschonken had, volgde hem als koning van Juda op.

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Asa' is op 9 juli 2017 verwerkt.

Voetnoot

  1. Volgens een tijdbalk van de Stichting De Oude Wereld (opgegaan in het Logos Instituut) Een datering 956 - 915 v. C. heeft P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866.
  2. De jaartallen zijn meerendeels ontleend aan Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009).
  3. De jaartallen zijn meerendeels ontleend aan Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009).