Ramon Llull
Ramon Llul, Raymund Lullus, Raymundus Llulus (1235-ca. 1315) was een missionaris en scholasticus.
Hij werd in 1235 geboren te Palma op het eiland Mallorca. Hij leefde aanvankelijk als een ridder, die het goede van deze aarde met volle teugen indronk. Plotseling in zijn werelds leven opgeschrikt, trok hij zich terug naar een berg op het eiland en begon hij de begeerte te koesteren, om op het gebied van de zending te werken. Hij leerde van een slaaf de Arabische taal, ontving op gevorderde leeftijd nog scholastieke vorming en ging naar de Saracenen, om deze tot het christendom te bekeren.
Om Saracenen voor Christus te winnen had hij een zeer eigenaardige methode gekozen. Hij wilde namelijk door redenering, door bewijsvoering de Saracenen winnen. Hij disputeerde in Tunis, de hoofdstad van het Noord-Afrikaanse land Tunesië, met de Saracenen. Afspraak was, dat hij die overwonnen werd, de godsdienst van de overwinnaar zou aannemen. Lullus overwon, maar hij werd in de kerker geworpen en eerst op voorspraak van een Arabische geleerde bevrijd.
In Europa teruggekeerd wist hij te bewerken op het concilie van Vienne, dat er leerstoelen voor de Oosterse talen opgericht zouden worden te Parijs, Oxford en de Spaanse stad Salamanca. Op zijn derde zendingsreis naar de Saracenen werd hij gestenigd en aan de gevolgen daarvan stierf hij (ca. 1315).
In deze scholasticus verenigden zich gloeiende zendingsijver met grote nuchterheid van het verstand. Zijn boek Ars magna is een poging om de geloofswaarheden op zichtbare wijze duidelijk en zó aannemelijk te maken. Tussen geloof en weten kon volgens Lullus geen strijd zijn.
De methode om door redenering tot het geloof te voeren heeft gefaald en moet falen, omdat de natuurlijke mens niet verstaat de dingen die van de Geest van God zijn. Om tot geloof te komen zijn de prediking van het Woord van God en de werking van de Heilige Geest nodig.
Lullus schreef nog de boeken Ars brevis, Liber magnus contemplationis, en Roman van den heremiet Blanquerna, die eerst paus en daarna weer heremiet (kluizenaar) werd.
Bij zijn volgelingen, de Lullisten, droeg hij de naam Doctor Illuminatus (Verlichte Geleerde). Het getal van zijn leerlingen was bijna even groot als dat van Thomas van Aquino.
Lullus heeft de denkgymnastiek van de Scholastici op de spits gedreven, doch zijn zendingsijver is bewonderenswaardig.
Bron
F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk. Kampen: J.H. Kok, 1925-1931. Zes delen. Tekst van het lemma 'Lullus. II. Raymond Lullus' is onder wijziging verwerkt op 13 maart 2022.