Begrafenis: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 13:
De wijze, waarop, de lijken tot de begrafenis werden bereid, kent men alleen uit later tijden Zij werden gewassen (Hand. 9:37), in doeken gewikkeld en met specerijen en tegen het naderend bederf voorzien (Matth. 27: 59; Joh. 11: 44 en 21:39). Het inbalsemen van Jakobs lijk naar de wijze van de Egyptenaren, was iets ongewoons.
'''Dag van de begrafenis.''' De Joden hadden de gewoonte hun doden te begraven op de dag dat ze gestorven waren. De lijken werden buiten het dorp of de stad begraven.
Bij de uitvaart bezigde men een baar, die door bloedverwanten en vrienden gevolgd werd (2 Sam. 3: 31; Luk. 7: 14). Men maakte treurmuziek en zong klaagliederen (Matth. 9: 23; 2 Sam. III: 31 en elders), en hield na de begrafenis een rouwmaaltijd (Jer. 16: 5, 7). ▼
▲'''Uitvaart en rouwbedrijf.''' Bij de uitvaart bezigde men een baar, die door bloedverwanten en vrienden gevolgd werd (2 Sam. 3: 31; Luk. 7: 14). Men maakte treurmuziek en zong klaagliederen (Matth. 9: 23; 2 Sam. III: 31 en elders), en hield na de begrafenis een rouwmaaltijd (Jer. 16: 5, 7).
Het rouwbedrijf over hooggeplaatste personen duurde dikwijls lang. Zoals de Egyptenaren Jakob 70 dagen beweenden, zo deden de Israëlieten het 30 dagen voor Mozes en Aäron (Gen. 50: 3; Num. 20: 29; Deut. 24: 8).
| |||