Genezing: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Genezing''' is het beter worden of maken van een zieke of wond. De belangrijkste genezing is die van [[zonde]] en haar gevolg: geestelijke en zedelijke genezing.
Zie [[Ziekte]] voor het hoofdartikel over dit onderwerp
== Geestelijke, zedelijke genezing ==
Regel 67:
In vs. 13 wordt het uitdrijven van demonen en het zalven en genezen van zieken in één adem genoemd. In de zending van de twaalf discipelen hielden ze verband met elkaar. De gepredikte boodschap werd bevestigd door verschijnselen (bevrijdingen en genezingen) die men aan God moest toeschrijven. Het waren tekenen die op God wezen en de boodschap bevestigden. God getuigde van de waarheid van de boodschap door deze tekenen te geven.
'''Zendingsopdracht.''' Bij de zendingsopdracht gegeven vóór Zijn hemelvaart vertelde de Heer Jezus dat hun die de boodschap zullen geloven, tekenen zullen volgen, onder meer de genezing van zieken door handoplegging. <blockquote>''Mr 16:15 En Hij zei tot hen: Gaat heen in de hele wereld en predikt het evangelie aan de hele schepping. Mr 16:16 Wie geloofd heeft en gedoopt is, zal behouden worden; wie echter niet gelooft, zal veroordeeld worden. Mr 16:17 Hen nu die geloven, zullen deze tekenen volgen: in mijn naam zullen zij demonen uitdrijven, in nieuwe talen zullen zij spreken, Mr 16:18 en met hun handen zullen zij slangen opnemen, en als zij iets dodelijks drinken, zal het hun geenszins schaden; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen beter worden. Mr 16:19 De Heer Jezus dan, nadat Hij tot hen had gesproken, werd opgenomen in de hemel en ging zitten aan de rechterhand van God.'' ''Mr 16:20 En zij gingen uit en predikten overal, terwijl de Heer meewerkte en het woord bevestigde door de tekenen die daarop volgden.'' (Telos)</blockquote>
De genezingen waren tekenen waardoor God de gepredikte heilsboodschap bevestigde. <blockquote>''Heb 2:3 hoe zullen wij ontkomen als wij zo’n grote behoudenis veronachtzamen, waarover aanvankelijk gesproken is door de Heer en die aan ons bevestigd is door hen die het gehoord hebben, Heb 2:4 terwijl God bovendien meegetuigde zowel door tekenen als wonderen en allerlei krachten en uitdelingen van de Heilige Geest naar zijn wil.'' (Telos)</blockquote>'''Paulus en Eutychus.''' Paulus wekte de dode Eutychus op. Misschien mogen we hier spreken van het gebruik van een genadegave van genezing. <blockquote>''Hnd 20:9 En een jongeman genaamd Eutychus zat in het venster en werd door een diepe slaap bevangen, toen Paulus lang sprak; en door diepe slaap bevangen viel hij van de derde verdieping naar beneden en werd dood opgenomen. Hnd 20:10 Paulus echter kwam naar beneden, wierp zich op hem, sloeg zijn armen om hem heen en zei: Maakt geen misbaar, want zijn ziel is in hem. Hnd 20:11 En hij ging naar boven, brak het brood en at, en hij praatte lang met hen, tot aan de dageraad, en zo vertrok hij. Hnd 20:12 En zij brachten de jongen levend terug en werden buitengewoon vertroost.'' (Telos) </blockquote>'''Intern of extern gebruik.''' De gave van gezondmaking kan binnen of buiten de gemeente worden uitgeoefend. Volgens 1 Cor. 12:12 heeft God genadegaven van genezingen "in de gemeente" gesteld. Ze kunnen intern worden gebruikt ten behoeve van de gelovigen, maar ook buiten op het zendingsveld, bijvoorbeeld op straat, ter bevestiging van het evangelie.
== Genezing als teken ==
Een wonderdadige genezing, door God bewerkt, kan mede bedoeld zijn als ''teken''. Zoals gezegd, bij de zendingsopdracht gegeven vóór Zijn hemelvaart vertelde de Heer Jezus dat hun die de boodschap zullen geloven, tekenen zullen volgen, onder meer de genezing van zieken door handoplegging.<blockquote>''Mr 16:15 En Hij zei tot hen: Gaat heen in de hele wereld en predikt het evangelie aan de hele schepping. Mr 16:16 Wie geloofd heeft en gedoopt is, zal behouden worden; wie echter niet gelooft, zal veroordeeld worden. Mr 16:17 Hen nu die geloven, zullen deze tekenen volgen: in mijn naam zullen zij demonen uitdrijven, in nieuwe talen zullen zij spreken, Mr 16:18 en met hun handen zullen zij slangen opnemen, en als zij iets dodelijks drinken, zal het hun geenszins schaden; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen beter worden. Mr 16:19 De Heer Jezus dan, nadat Hij tot hen had gesproken, werd opgenomen in de hemel en ging zitten aan de rechterhand van God.'' ''Mr 16:20 En zij gingen uit en predikten overal, terwijl de Heer meewerkte en het woord bevestigde door de tekenen die daarop volgden.'' (Telos)</blockquote>De genezingen waren tekenen waardoor God de gepredikte heilsboodschap bevestigde. <blockquote>''Heb 2:3 hoe zullen wij ontkomen als wij zo’n grote behoudenis veronachtzamen, waarover aanvankelijk gesproken is door de Heer en die aan ons bevestigd is door hen die het gehoord hebben, Heb 2:4 terwijl God bovendien meegetuigde zowel door tekenen als wonderen en allerlei krachten en uitdelingen van de Heilige Geest naar zijn wil.'' (Telos)</blockquote>Van de tekenen ging zeggingskracht uit; het gepredikte heil was zichtbaar, merkbaar.
=='Geen gelovige hoeft ziek te worden of te blijven'==
<blockquote>''Jes 53:4 Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt. Jes 53:5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.'' (HSV)</blockquote>Op deze Bijbelwoorden beroepen sommigen zich die leren dat, aangezien Jezus aan het kruis alle ziekten van de gelovigen heeft gedragen, geen enkele gelovige meer ziek hoeft te worden of te blijven, tenzij er aan hem of haar ongeloof of een zonde kleeft. In het Nieuwe Testament worden zieke gelovigen vermeldt. Paulus en zijn medearbeiders kenden ook ziekte, 2 Kor.12:7 ;Fil.2:27 ;1 Tim.5:23 ;2 Tim.4:20. In de brief van Paulus aan de Filippiërs lezen wij van een zeer zieke [[Epafroditus]], "mijn broeder en medearbeider en medestrijder", noemt Paulus hem.<blockquote>''Flp 2:25 Maar ik vond het nodig Epafroditus, mijn broeder en medearbeider en medestrijder, maar uw gezant en bedienaar in mijn behoefte, naar u toe te zenden, Flp 2:26 daar hij zeer naar u allen verlangde en verontrust was omdat u had gehoord dat hij ziek was. Flp 2:27 Want hij is ook ziek geweest, de dood nabij, maar God heeft Zich over Hem erbarmd, en niet alleen over hem maar ook over mij, opdat ik niet droefheid op droefheid had. Flp 2:28 Daarom heb ik hem met des te meer spoed gezonden, opdat u, als u hem ziet, zich weer verblijdt en ik minder bedroefd ben. Flp 2:29 Ontvangt hem dan in de Heer met alle blijdschap en houdt zulke mannen in ere; Flp 2:30 want om het werk van Christus is hij de dood nabij gekomen, doordat hij zijn leven heeft gewaagd om aan te vullen wat aan uw dienstbetoon jegens mij ontbrak.'' (TELOS)</blockquote>Er is geen enkele reden om aan te nemen dat hij door een zonde of door ongeloof ziek was geworden. Paulus schrijft aan het eind van zijn leven dat hij [[Trofimus]] ziek in Milete heeft achtergelaten.<blockquote>''2Ti 4:20 Erastus is in Korinthe gebleven en Trofimus heb ik in Milete ziek achtergelaten. (TELOS)''</blockquote>Ook van Trofimus lezen wij niets kwalijks dat de oorzaak van zijn ziekte geweest zou zijn. [[Paulus]] zelf had, naar het schijnt, een oogaandoening, maar de Heer nam die kwaal niet weg.
| |||