Hemel: verschil tussen versies

In de Oude Testament is het Hebreeuwse woord 'shamayim' het woord voor 'hemel(en'). Het Strongnummer[[strongnummer]] is 08064H8064. Het woord is een tweevoud (duaal) van een niet voorkomend enkelvoud 'shameh', dat afkomstig is van een niet voorkomende stam in de betekenis van "hoog zijn," "verheven zijn"<ref>''Hebreeuws-Nederlands Lexicon'' (onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia) s.v. Strongnummer 08064</ref>. Het betekent: hemel, lucht, uitspansel. Deze hemel kan zijn 1. de zichtbare hemelen, de lucht, de atmosfeer, de plaats van de sterren, het zichtbare heelal, of 2. de voor onze fysieke ogen onzichtbare woonplaats van God, de Heer Jezus en de engelen. 

De hemel in de zin van 'uitspansel, atmosfeer' heeft God als een dunne doek uitgespannen, als een tent om daarin op aarde te wonen.<blockquote>''Jes 40:22  Hij is het, Die daar zit boven den kloot der aarde, en derzelver inwoners zijn als sprinkhanen; Hij is het, Die de hemelen uitspant als een dunnen doek, en breidt ze uit als een tent, om te bewonen;'' (SV)</blockquote><blockquote>''Jer 51:15  Hij maakte de aarde door Zijn kracht, grondvestte de wereld door Zijn wijsheid en spande de hemel uit door Zijn inzicht.'' (HSV)</blockquote>

Zie [[Heelal]] voor het hoofdartikel.