Vervolging van christenen/Geschiedenis: verschil tussen versies
k
→18e eeuw
k (→1e eeuw) |
k (→18e eeuw) |
||
Regel 288:
'''1504.''' Onder de regering van Wladislaus II, koning van Bohemen (1471-1516), in het jaar onzes Heeren 1504, liet de baron van Schamberg, zes mannen behorende tot de rechtzinnigen, die zich toen ''Fratres unitatis'', dat is, ''Broeders der eendracht'', noemden, in het dorp Augesd hij Tusta gevangen nemen, en in de stad Bor veroordelen om verbrand te worden. Hun namen waren Matthias Prokop, schoenmaker, Johannes Shimonovita, wever, Bartholomeüs Icranovita, kuiper<ref>Volgens het woordenboek van ''Van Dale'' (2009) kan 'kuiper' betekenen: 1. vatenmaker, tonnenmaker; 2. haringpakker; 3. arbeider aan de papierkuip.</ref>, Johannes Herbeck, pottenbakker en de broeders Johannes en Nikolaas Madribka, bouwlieden. Toen zij naar de strafplaats geleid werden, vroeg de baron hun in welk geloof zij zo hardnekkig wilden sterven. “''In dat geloof''", zeiden zij, "''dat alleen rust op Jezus Christus, Die van God gegeven is als de enige Verzoener der wereld, de enige hoop en zaligheid van allen die in Hem geloven''."
Zij toonden zeer moedig hun vonnis te willen ondergaan. Toen de overste aan Nikolaas Madribka, die hij boven de anderen zeer genegen was, het leven beloofde, als hij slechts enige tijd van beraad, al was het ook een geheel jaar, eiste, antwoordde Nikolaas, na een ogenblik te hebben nagedacht, onmiddellijk, "''Ik wil liever met mijn andere broeders om de goddelijke waarheid sterven, dan hen na zulk een kleine tijd alleen te volgen"''; en zo betrad hij met de anderen de brandstapel.<ref name=":6" />
'''1507.''' In het jaar onzes Heeren 1507 werd Thomas Norice, geboren te Brochfort, in Suffolk, door de bisschop veroordeeld om levend verbrand te worden, omdat hij geweigerd had, de gestorvenen heiligen en hun beelden te aanbidden, of die te begroeten met het gebed van de Heer. Geduldig verdroeg hij dit lijden te Norwich en wel op de 31e maart.[[Bestand:Foxe's Book of Martyrs - Tyndale.jpg|miniatuur|445x445px|William Tyndale's einde op aarde. ]]'''1518.''' In Engeland werd John Stilman aangeklaagd omdat hij zich uitsprak tegen het aanbidden van beelden, en daarvoor had hij Wickliff geprezen en gezegd dat hij een heilige in de hemel was; en dat diens boek ''Wyclif's Wicket'' een goed en heilig boek was. Stilman werd ondervraagd op verschillende punten en veroordeeld wegens ketterij. Kort daarna werd hij in het openbaar verbrand in Smithfield.
'''1536.''' Circa 6 okt. wordt William Tyndale, die de Bijbel in het Engels vertaalde, in Antwerpen opgepakt en te Vilvoorde, nabij de Belgische stad Brussel, wegens 'ketterij' gewurgd en vervolgens verbrand. Zijn laatste woorden zijn: "Heer, open de ogen van de koning van Engeland."
| |||