Tiberias

Tiberias was een voorname stad van Galilea, gebouwd door Herodes Antipas en vernoemd ter ere van de Romeinse keizer Tiberius.

De naam is in het Grieks van het Nieuwe Testament Τιβεριας, Tiberias, en betekent ‘van de Tiber’. De Tiber is een belangrijke rivier in Italië. De rivier was in het Romeinse rijk verpersoonlijkt en vergoddelijkt; men stelde zich een riviergod Tiber voor.

De stad Tiberias werd ca. 20 n.C. gesticht op de ruïne van een Joodse stad en gebouwd en opgesierd door Herodes Antipas (20 v.C. - ca. 39 n.C.), tetrach van Galilea, die in het jaar 14 na Chr. de troon beklom en 23 jaren regeerde. Ter ere van keizer Tiberius, wiens gunst en bescherming hij in hoge mate genoot, veranderde Herodes de naam van de stad in Tiberias. Herodes Antipas bouwde er een stadion en een fraai paleis met gouden dak. Hij maakte Tiberias tot de hoofdstad van de provincie van Galilea, de hoofdstad van zijn rijksgebied.

De Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus verklaarde (Joodse Oudheden, XVIII. 2, 3) dat voor de bouw van Tiberias vele graven moesten wijken. De stad werd namelijk gebouwd op een begraafplaats, waardoor de zij onrein werd, zodat er geen Joden wilden wonen, behalve degenen die werden gedwongen of door Herodes werden omgekocht. Om de Joden te paaien had Herodes er een mooie synagoge laten bouwen. Enkele honderden meters ten noorden van de huidige stad zijn overblijfselen van een Joodse plaats gevonden, waarschijnlijk de in de Babylonische Talmoed genoemde plaats Raqat.

In Tiberias werden de kunsten van Griekenland en de afgoderij van Rome verzameld.

De stad lag aan de westoever van het meer van Galilea, dat ook genoemd werd de ‘zee van Tiberias’ (Joh. 6:1; 21:1; zie Meer van Tiberias).

Bij de plaats waar de Heer Jezus vijfduizend mannen met brood verzadigd had, kwamen scheepjes van Tiberias.

Joh 6:22  De volgende dag zag de menigte die aan de overkant van de zee stond, dat daar geen ander scheepje was geweest dan dat ene waarin zijn discipelen waren gegaan, en dat Jezus niet met zijn discipelen in het schip was gegaan, maar dat zijn discipelen alleen waren weggegaan; Joh 6:23 maar er kwamen andere scheepjes van Tiberias dicht bij de plaats waar zij het brood gegeten hadden, nadat de Heer had gedankt. (TELOS)

We lezen in de Bijbel niet dat de Heer een bezoek aan de stad heeft gebracht.

Na de verwoesting van Jeruzalem in 70 n.C. zetelde de Joodse raad (Sanhedrin) in Tiberias. De door de Joden onrein geachte stad werd door hen in latere tijden, samen met Jeruzalem, Hebron en Safed, beschouwd als één van hun vier heilige steden, bekend als zetels van geleerdheid. In Tiberias liggen begraven Talmoedische rabbijnen en de bekende Joodse geleerde Maimonides.

Het heet nu in het Hebreeuws Tverja en in het Arabisch Tabariya. Eind 19^e eeuw had het een bevolking van ongeveer 6.000 zielen, waarvan ongeveer de helft waren Joden.

Tiberias in 1840

Tiberias, 1855. De Oostenrijkse schilder Edmund van Wörndle (1827-1906) bezocht de streek in 1855 en maakte een schets van Tiberias, die hij gebruikte voor dit schilderij uit 1869.

Tiberias ca. 1910. Mensen wassen hun kleren en kookgerei in de zee van Tiberias en halen er op dezelfde plek water uit.

Eind 2009 had de stad ca. 41.300 inwoners. Het is de grootste plaats aan het meer van Galilea.

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Tiberias' is op 7 nov. 2014 verwerkt.

A New and Concise Bible Dictionary (George Morris, 1899) s.v. Tiberias. Tekst van dit lemma is op 7 nov. 2014 vertaald en verwerkt.