Achab

Achab is in de Bijbel een naam van verschillende mannen:

1. zoon en opvolger van Omri, regeerde van het jaar  ??? tot ??? vóór Christus.

Het tienstammenrijk Israël, dat bij zijn komst op de troon in goede toestand was, trachtte hij nog meer te versterken door zijn huwelijksverbintenís met Izebel, dochter van Ethbaäl, koning van Tyrus en Sidon. Achab kenmerkt zich grote prachtliefde, door meineed, moord en afgoderij. De dienaren van Jahweh moesten wiiken voor Baälspriesters. Slechts Elia bleef onverschrokken, en behaalde op de Karmel een beslissende zegepraal. Evenwel keerde de kooning niet geheel van zijn gruwelen tot Israëls God weer. Tot drie keer toe voerde hij oorlog met Benhadad, de koning Syrië. Twee keer wendde hij zich van de afgoderij tot Jahweh, en van twee maal werd de zege hem verleend. Ten derden male trok hij, vergezeld en ondersteund door Josafat, de koning van Juda, niettegenstaande de dreigende voorzegging, ten strijde op. Zijn vrees werd vervuld. In de slag maakte een pijl, in het wild afgeschoten, een einde aan zijn leven.

Ook zijn geslacht trof een rampzalig lot. Veertien jaren later werd het geheel en al door Jehu uitgeroeid;

2. een valse profeet, ook Echab genoemd, ten tijde van Jeremía.

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Achab' is op 18 juli 2017 verwerkt.