Athalia
Athalia, ook geschreven Atalja, is de eigennaam van verscheidene personen genoemd in de Bijbel. De bekendste van hen is Athalia dochter van Achab en Izebel. Zij leefde in de 9e eeuw v.Chr.
De Hebreeuwse naam is עתליה, Athalyah of עתליהו, Athalyahoew. De betekenis is: Athalia / Atalja = "door het Heer bezocht"[1]. Het Strongnummer is 06271. De eigennaam komt in het Oude Testament 17x voor.
De naam Athalia verwijst in de Bijbel naar de volgende personen:
1. dochter van Achab, koning van Israël, en Izebel. In 2 Kon. 8:26 wordt zij genoemd "de dochter van Omri de koning van Israël". Waarschijnlijk moeten wij "dochter" verstaan door "kleindochter", zoals in het Hebreeuws ook "zoon" soms betekent "kleinzoon" of "mannelijke nakomeling".
Zij was de vrouw van Joram. koning van Juda, en volgde in 841 v.C. haar zoon Ahazia in de regering over dit land op.
Zij is bekend door haar wreedheid, daar zij al haar kleinkinderen liet vermoorden, alle leden van de koninklijke familie van het rijk Juda, baby Joas alleen uitgezonderd, die door Jojada gered werd en gedurende haar bewind verborgen werd gehouden. Gedurende haar zesjarig bestuur, van 841 — 835 vóór Chr.[2] maakte zij zich aan verregaande afgoderij schuldig. Het was een grote vreugde, toen zij eindelijk op bevel van Jojada, die de opstand tegen haar had voorbereid, gedood werd. Sjabloon:Tijdbalk Israël 850-750 v.C.
2. zoon van Jeroham, een Benjaminiet;
3. de vader van Jesaja. Deze Jesaja was een der ballingen die met Ezra waren teruggekeerd.
Bron
P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Athalia' is op 13 okt. 2017 verwerkt.
Voetnoot
- ↑ Hebreeuws-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.
- ↑ Volgens Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009). P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866) heeft 884 tot 878 v.Chr.