Bethlehem
Bethlehem is in de Bijbel 1. een stad in het stamgebied van Juda, ook Bethlehem Juda en Bethlehem Ephrata genoemd; 2. een stad in het stamgebied van Zebulon. De naam "Bethlehem" (Hebr. Beit Lechem) betekent "broodhuis", 'huis des broods". In Bethlehem Juda kwam de Zaligmaker, het ware Hemelbrood, ter wereld. Eerder was daar koning David geboren.
Bethlehem Juda ligt 2 uur gaans van Jeruzalem zuidwaarts. Een Bethlehemiet is iemand afkomstig van Bethlehem.
Op de weg naar Bethlehem, nabij deze plaats, stierf Rachel, nadat ze met smart Ben-Oni ('zoon van mijn smart') gebaard had. Zijn vader Jacob noemde hem echter Ben-Jamin, 'zoon der rechterhand'.
Uit Bethlehem kwamen Elimelech en Naomi, die met hun zonen naar Moab trokken, omdat er in Bethlehem hongersnood was. Nadat ze haar man en zonen had verloren, keerde ze met haar Moabietische schoondochter Ruth terug naar Bethlehem. Ruth huwt er met de vermogende Boaz, de overgrootvader van koning David, een voorvader van Christus Jezus.
In Bethlehem werd David geboren en tot koning gezalfd.
In Bethlehem werd later de Messias, de beloofde Verlosser van Israël, de zoon van David geboren. Nadat wijzen uit het Oosten, geleid door een ster, de woning van de pasgeboren koning (Jezus) gevonden hadden en hun geschenken hadden aangeboden, gingen ze langs een andere weg terug, zonder koning Herodes I in te lichten over de verblijfplaats van het kind. Daarop liet de koning alle jongetjes tot twee jaar oud in Bethlehem vermoorden, met het oogmerk van de geboren Koning der Joden uit de weg te ruimen.